Fysici uit Leiden en het Imperial College in Londen hebben voor het eerst natuurlijke fractale structuren in laserstraling gevonden.
Straling in een laser wordt versterkt door deze tussen twee even grote
spiegels (de trilholte) heen en weer te laten lopen. Een tegenwoordig veel
gebruikte variant hierop bestaat uit een grote concave en een kleine convexe
spiegel. Tussen de spiegels in wordt de straling versterkt; rond de kleine
convexe spiegel lekt straling weg. Dat is de uittredende
laserstraling.
Prof.dr. Han Woerdman (Huygens Laboratorium van de
Universiteit Leiden) en dr. Gerwin Karman (nu Philips Research, ten
tijde van het onderzoek FOM-oio in de groep AQ-L-a) werken aan een HeXe-laser
met hoge versterking. De kleine convexe spiegel gebruiken ze als diafragma voor
de uittredende laserbundel. De afmeting en de vorm van de convexe spiegel kunnen
ze heel nauwkeurig instellen. Spiegeltjes van uiteenlopende vormen blijken nu
tot fraaie fractale structuren in de lichtbundel te leiden. Samen met collega's
prof.dr. Geoff New en dr. Graham McDonald uit Londen leggen
ze in de Nature van 11 november uit dat de vorm van het spiegeltje door het
heen-en-weer lopende licht in de trilholte wordt vergroot of verkleind. Deze
beeldjes lekken om het 'diafragmaspiegeltje' weg en zijn terug te vinden in de
laserbundel. Negen van dergelijke fractalen sierden onlangs de omslag van het
oktobernummer van 'Opto & Laser Europe'.
De plaatjes laten zien wat er gebeurt bij een vijfhoekig en een achthoekig diafragmaspiegeltje.
Klik op de plaatjes voor een grotere afbeelding.