Wiskundig gaan we de gehele getallen (integers) plaatsen in het licht van het machtsverheffen, vermenigvuldigen en delen. ‘Tot de macht’ schrijven we als "^"; vermenigvuldigen schrijven we als "x"; delen als “:”.

We noemen een mens op aarde zoals hij/zij wordt geboren "X" en gaan 'spelen' met zijn/haar macht, aan te duiden als "Y". We beschouwen dus X^Y. Verder definiëren we een mens na zijn geboorte in het bezit van bepaalde macht: "Z" , zodanig dat Z = X^Y. Tenslotte introduceren we het begrip "logaritme (met het grondtal X)”, zodanig dat de logaritme van Z (met grondtal X) gelijk is aan Y (te schrijven als log Z = Y). Nog anders gezegd: Y is het getal (de macht) waarmee we X moeten verheffen om Z te krijgen. Soms wordt Y kleiner dan 1. Dan neemt de macht van een mens gedurende zijn leven af.

Het thema van dit fractaaltje betreft de vraag: wat is het geheim van "X tot de macht Y"? Wanneer leidt "X tot de macht Y" tot "eenheid" en wanneer tot ‘nuance’? We vragen ons primair af wanneer geldt dat Z=1.

Het antwoord op de vraag wanneer geldt dat "X tot de macht Y" is "1", is tweeledig: namelijk als X=1 (1^Y=1) of als Y=0 (X^0=1). Met name de uitkomst Y=0 is interessant.
Géén macht leidt dus tot eenheid. Bij afwezigheid van macht (Y=0) leiden alle mogelijke X-en (van 1 tot 6.10^9, het aatal mensen op aarde) tot hetzelfde resultaat, dus wordt elke Z gelijk aan "één" m.a.w. ontstaat een samenleving waarin eenieder aan elkaar gelijk is.

Maar eenheidsworst willen we niet; we willen graag nuance. Derhalve is macht nodig, of liever is machtsverheffen nodig. De samenleving moet mensen tot macht verheffen. De mensen die zelf macht genomen hebben dienen deze terug te geven aan de samenleving.

Resteert derhalve de vraag: hoe groot is Y? Is Y een integer of kan Y ook gebroken (i.e. fractaal) zijn?

Bij absolute macht is Y inderdaad een integer, de getallen 1, 2, 3, etc. Bij relatieve macht staat er een cijfer achter de komma, dus wordt bijv. Y=1,61 (het getal fi) of Y=2,71 (het getal e) of Y=3,14 (het getal pi). Dit noemen we transcendente getallen. Werken met de getallen e, pi en fi noemen we ‘epifibreren’. Willen we dus absolute macht voorkomen, dan zullen we moeten werken met epifibratie-macht, vanaf heden fractale macht genoemd. Met fractale macht zullen dictaturen verdwijnen en ontstaat een menselijke en duurzame ontwikkeling van de samenleving.