De kortste verbinding tussen twee punten is een lijn. Maar in
de natuur worden twee punten zelden op de kortst mogelijke wijze
verbonden. Een rivier meandert door het landschap, niet als een
kanaal, maar als een fractale figuur met een zogenaamde fractale
dimensie.
Zo ook zijn onze longen opgebouwd zoals een boom, met steeds
weer vertakkingen tot uiteindelijk in een groot aantal longblaasjes
de interactie tussen de ingeademde buitenlucht en ons bloed plaatsvindt.
We ademen zuurstof in en even later ademen we koolzuur uit. De
long is een orgaan waarin op natuurlijke wijze een optimum is
gevormd tussen de af te leggen weg van buiten naar binnen (30
cm), het te bestrijken oppervlakte (enkele voetbalvelden groot)
en de longinhoud (circa 5 liter).
De gehele wereld staat met elkaar in verbinding, niet als rechtlijnige
constructies, maar op fractale wijze, dus met een fractale dimensie.
De verbindingen hebben de vorm van een sinus, de deeltjes vertonen
golfbewegingen. Het is de kijker die bepaalt wat primair is, het
deeltje (‘particle’) of de golf (‘wave’).
We kunnen dit verschijnsel het best beschrijven met het voorbeeld
van een film, als zijnde de som van duizenden foto’s. Zet
je de film stil dan zie je een foto. Laat je de apparatuur lopen,
dan zie je de film. Het gepresenteerde is foto én film
(‘particle and wave’), maar je ziet nooit beide tegelijkertijd.
Het was de grote ontdekking van de Quantum Mechanica: de subatomaire
deeltjes zijn altijd deeltje en golf, echter afhankelijk van het
oog van de kijker (‘the eye of the beholder’).
We kennen allen voorbeelden van golfbewegingen in ons lichaam.
Het hartritme is het bekendste patroon. Een electrocardiogram
(ECG) laat duidelijk een sinusachtige beweging zien. Dat geldt
ook voor het registreren van de hersenenactiviteit (EEG). Deze
golfbewegingen zijn ‘onregelmatig’ qua golflengte
en amplitude. De bewegingen in het menselijk lichaam zijn fractaal
van karakter.
Ook de golven op zee en de stromingen van de wind
zijn fractaal geordend.
Muziek is een bijzondere samenhang in afzonderlijke
tonen. We herkennen hier ook nadrukkelijk zich herhalende patronen.
We zullen de komende tijd de relatie tussen deeltje en golf nader
onderzoeken. Met de uiteindelijke vraag: hoe kunnen we de fractale
relatie het beste tot uitdrukking brengen?
Als voorlopig antwoord verwijs ik bij deze naar de eerder door
mij geponeerde Universele BestaansWet, waarin wiskundig de Samenhang
wordt aangegeven tussen Materie, Ruimte en Tijd..
3 juni 2007
Jules Ruis.
