Brief 2.

Flores, Açores, 31 december 2013

Cher ..........,

Hallo oude Bouwreus,

Blij te horen dat je eindelijk de opdracht hebt binnengesleept om het Evoluon om te bouwen tot een schoenendoos-hotel voor die projectontwikkelaar uit Tokio. Vijfduizend slaapplaatsen in die oude UFO. Geweldig plan.
Hadden we tien jaar geleden nooit kunnen denken (wat jij!) dat die Japanners aan een glorieuze comeback zouden beginnen die hen met stip op de eerste plaats van de economische top tien heeft gebracht. Geschiedenis laat zich niet voorspellen.
En maar investeren, die doorstartende Japanners.
Gelukkig dat ze de regio Eindhoven nog steeds op het netvlies hadden staan. Historical ties!

Jammer voor al die enthousiaste Chinezen, die nu massaal (en dat woord betekent wat in het Rijk van het Midden) in een collectieve dip zitten. Als ik het blad “Foreign Affairs” mag geloven verdienen Japanse (en Nederlandse) consultants op dit moment goud geld met het verzorgen van regionale trainingen voor het Chinese partijkader onder het motto ”hoe geraken we uit de put?”. En er zijn nogal wat regio’s daar.
Zelfs TU/eTIAS kan er zijn schoorsteen flink van laten roken.

Maar goed. Zo’n initiatief heeft Eindhoven tenslotte ook weer opgestuwd in de vaart der volkeren.
Ik begrijp dat de regio volgend jaar op de shortlist staat om als Unesco Wereld Erfgoed Lokatie genomineerd te worden als het grootste historische high tech museum ter wereld! De teller voor het aantal Aziatische bezoekers aan de tech-theaters, de industriële R&D musea en de historical ambient experience centers in Strijp S stond vorig jaar al op drie miljoen.
Maar dat hoef ik jou met je hotelproject niet te vertellen natuurlijk.
En het leuke vind ik dat veel van die toeristen ook een bezoekje brengen aan de 3D Virtual Reality Wereld van Van Gogh in Nuenen en het “Klompen Adventure Themepark” in St. Son en Breughelrooij. Alleen jammer dat ze daarvoor eerst die oude dorpen tegen de vlakte hebben moeten gooien. Dat krijg je er van als je je maar blijft verzetten tegen de grote stad. Die kun je echt niet op afstand houden.

Ja, de tijd vliegt. En wij ook. Ik pendel wat heen en weer tussen Eindhoven en de Azoren. Eerlijk gezegd vind ik het zeer aangenaam hier en dat heeft vooral te maken met de rust. Want veel immigranten heb je hier niet. Het wispelturige klimaat schrikt de meeste niet-autochtonen toch wat af.
Ik heb hier mijn kantoor aan huis en ik kan mijn zaken voor een groot deel vanaf dit eiland regelen.
Zou jij ook moeten doen.
Zeker nu je initiatief om het allemaal wat rustiger te krijgen in de regio zo (may I phrase it this way...) faliekant mislukt is. De regio groeit dit jaar naar de 1.5 miljoen! De positieve kant van de medaille is, dat we met zijn allen wat meer tijd (en geld) hebben om ook eens wat langer op een ander plekje van de aardbol te wonen en te werken. Daardoor leer je je eigen regio ook meer te waarderen.

Ok, ik moet weer aan de slag. Volgende week moet er een plan liggen om de Amsterdam Arena (die ken je toch nog wel?) nieuw leven in te blazen. Tenminste dat denkt mijn opdrachtgever, de Gemeente Amsterdam. Mijn voorstel is om hem helemaal af te breken en kleine stukjes in plexiglas in te gieten. Trendwatchers voorspellen een enorme markt voor nostalgische memorabilia in die contreien.

Beste .........., het beste voor het nieuwe jaar en we zien elkaar binnenkort.

Groeten, .................

PS Misschien moet je Frits Philips vragen om het Evoluonhotel als het klaar is te heropenen.
Die man is niet te stoppen. Een jaarlijkse Molecular Imaging Scan en af en toe een grote Nanotech onderhoudsbeurt en we lachen om de jaren. Tijd, wat is dat nou helemaal?

Brief 3.

He ..........,

Ik rij over de zojuist geopende Oost Tangent rond Eindhoven en mij valt op hoe rustig het hier is met het verkeer. Al met de voltooiing van de ‘ruit’ bleek dat het aanbod in nog sterkere mate was gegroeid. De rust is terug in het verkeer omdat als gevolg van het ondergronds transport van goederen de hoeveelheid vrachtverkeer drastisch is afgenomen. Precies zoals je al voorspelde tijdens TIM6!

Kun jij je trouwens nog herinneren dat tijdens TIM6 ik pleitte voor het reduceren van regelgeving met een factor tien? Het feit dat ik nu al over de Oost Tangent kan rijden en niet pas over een jaar of tien is daar een leuk gevolg van. Als we met de traditionele wet- en regelgeving hadden moeten werken dan hadden we nog zeker heel wat tijd verloren met het voorbereiden en het aanvragen van vergunningsprocedures. Wat denk je van de milieuwetgeving, ook daar hebben we behoorlijke stappen kunnen zetten. Hier heeft het zeker geholpen dat de milieugroeperingen inzien dat niet het aantal wegen vervuilend is maar het aantal auto’s. Dat ook zij nu de focus hebben gelegd op het terug brengen van het aantal gereden kilometers in samenspraak met de overheid heeft zeker aan deze snelle verandering bijgedragen.

En dit is nog maar het begin. De eerste stappen worden ook gezet op het gebied van de verkeerswetgeving. Het besef begint te groeien dat we moeten appelleren aan het individuele normbesef in plaats van collectieve regelgeving af te dwingen. Ja, ik moet toegeven dit is nu misschien nog een brug te ver maar ik ben ervan overtuigd dat we hier zeker verder in gaan komen.

Kijk maar eens naar het strafrecht. Schoorvoetend is nu voor de kleinere criminaliteit een uniforme strafmaat ingevoerd. Economische delicten zullen in de nabije toekomst bijvoorbeeld een standaard straf kennen tenzij binnen relatief korte tijd wordt aangetoond dat hiervan moet worden afgeweken.

Het gevolg hiervan is dat de rechterlijke macht die op dit moment redelijk overspannen raakt zich ineens gesteld ziet voor overcapaciteit. Hierop denkt men in te springen met zogenaamde mediators. Dus in plaats van de rechterlijke macht, met toch nog enkele noodzakelijke langdurige procedures, zullen mediators fungerend als juridisch tussenpersoon bindende uitspraak doen. Pas in een eventuele beroepsprocedure wordt de rechterlijke macht ingeschakeld. Ook hier geldt we zijn er nog niet maar het begin is er.

Nou .........., lijkt erop dat we niet ontevreden mogen zijn. Het ondergronds transport gaat een bloeiende (maar donkere) toekomst tegemoet en wordt in afnemende mate door regelgeving afgeremd.

Groet,

.................

Brief 4.

Eindhoven, 2 januari 2009

Beste ..............................,

Allereerst de beste wensen voor het nieuwe jaar, veel gezondheid, geluk en voorspoed zowel privé als zakelijk.

Ik vind het plezierig om met deze dagen te werken als de meeste mensen vrij zijn, wordt ik ten minste weinig gestoord en kan ik allemaal dingen doen waar ik normaal gesproken geen of weinig tijd voor heb. Zoals jou een brief schrijven, toch mooi dat we al die jaren contact gehouden hebben na die cursus TIM. Wel niet frequent maar toch wisten we elkaar te vinden als we elkaar nodig hadden. Het laatste jaar zijn de contacten tussen onze bedrijven (................ en .................) weer zeer intensief geweest laten we hopen dat de accounts die we nu benaderd hebben het komend jaar ons gezamenlijke product gaan bestellen.

Het contract voor de Dienst Domeinen is op een haar na getekend. 5.000 kantoren van Ministeries, Rechtbanken, Politie en hogere en lagere overheden van onze nieuwe geïntegreerde kantoor concept voorzien is een forse uitdaging de komende 5 jaar. Het heeft wel 6 jaar geduurd voor we zover waren, maar dat ABN/AMRO en Rabo 3 jaar geleden ook voor dit concept gekozen hebben, en hun zeer goede ervaringen met hen gecommuniceerd hebben heeft de doorslag gegeven. Het enige wat nog uitonderhandeld moet worden is wie de speciale afvalcontainers op de centrale inzamelpunten aan het einde van het luchtsluizensysteem gaat betalen. Wij willen wel betalen, maar dan moeten we wel een huurbedrag incalculeren.

Als we terugkijken hebben we wel gelijk gekregen. TIM 6 was theoretisch en veel gepraat over samenwerking, het is veel spannender om gelijk aan de slag te gaan met zaken die de gezamenlijke interesse van bedrijven hebben. De innovaties die dit tot gevolg gehad heeft, hebben onze beide bedrijven geen windeieren gelegd.

Philips is na 20 jaar reorganiseren op een haar na failliet. Toch mooi dat we Nokia (met de slogan “connecting people”) in ons gezamenlijke TIM project in 2006 zover gekregen hebben dat zij het Evoluon omarmt hebben als project om daar een showcase van haar en locale innovaties te maken. We hebben daar ons geïntegreerde kantoorconcept nu 1 jaar staan als voorbeeld van locale innovatie. Wij gebruiken deze showcase geregeld voor klantbezoeken om te laten zien wat we kunnen, de mijlpaal van 1000 klanten hebben we vorige week bereikt. Kunnen we elkaar mee feliciteren. Onze nationale klantendag hebben we hier afgelopen zomer gehouden. Ik was verrast door de goede kwaliteit van de catering ter plekke, iedereen was enthousiast. Men vond vooral de combinatie met de showcases van de andere bedrijven erg zinvol en leerzaam. De trend van de afgelopen jaren. We doen het goed, maar samen beter heeft in onze regio echt vorm gekregen.

Ik ben afgelopen maand nog even met de magneettrein van Eindhoven via Hannover en Essen naar Leuven geweest. Ongelooflijk 3 afspraken op 300 km afstand van elkaar ‘s morgens om 8.00 uur weg en om 17.00 uur weer thuis en dat op een dag. Het transitverkeer is in de omgeving van Eindhoven door die magneettrein enorm afgenomen. Sinds dat we in 2008 een verbod op het goederenvervoer per vrachtwagen op autosnelwegen gekregen hebben, en alle goederen per trein en schip getransporteerd worden is autorijden weer een plezier geworden. En wij in 2003 maar denken dat we een moeilijk oplosbaar fileprobleem in Nederland hadden. De oplossing was simpel en lag binnen handbereik, het vereiste alleen een daadkrachtig leider in de regering die gewoon de beslissing neemt. Maar ja toen Duitsland na het mislukte tol debacle de beslissing nam kon Nederland natuurlijk niet achterblijven.

Met vriendelijke groet,

.............................

Brief 5.

Eindhoven, 30 december 2009

Beste ........,

Allereerst een goed en gelukkig 2010 gewenst. Ik hoop dat we in het nieuwe decennium onze regio nog beter op de kaart kunnen zetten als motor voor ontwikkelingen in Europa. Van Europese toptechnologieregio naar mondiale ontwikkelbron, waar kennis en creativiteit explosief fuseren.

Nooit had ik kunnen denken dat we het als regio zo ver konden brengen in zo korte tijd.
Hiermee bevestig ik eigenlijk onbedoeld het vooroordeel dat de overheidsdienaar weinig oog heeft voor de lange termijn. Onze politieke broodheren zijn immers vooral bezig om op korte termijn resultaten te halen. Er zijn dan al zo veel prioriteiten voor de korte termijn dat er geen tijd en zelfs geen noodzaak is om ons (ook) met de lange termijn bezig te houden.

Gelukkig is er de TIM-sociëteit. Die heb jij toch mee opgericht ?
Ik ben een trouwe bezoeker geworden en voel me met name aangetrokken tot het (permanente) debat over onze regionale toekomst.
En ik kan je verzekeren, die is rooskleurig. Na al het doemdenken over het economisch gevaar uit Azië en het culturele gevaar uit Amerika, is het Europees denken in combinatie met onze regionale trots toch sterk aan het groeien.

In 2004 zijn we met onze TIM-groep begonnen om in de stad en regio Eindhoven een ontwikkelomgeving te creëren die volledig open en toegankelijk is. Vreemd eigenlijk dat velen daar zo huiverig voor waren. Het denken in kleine (eigen) belangen heeft lang voor obstructie gezorgd. Maar succes heeft vele vaders. En toen eenmaal bleek, dat onze open broedplaatsen van ontwikkelaars, uitvinders, kunstenaars en designers, in combinatie met de in de regio toch goed vertegenwoordigde ondernemersgeest, tot een verrassend palet aan nieuwe bedrijvigheid leidde en enorm veel elan, energie en dynamiek genereerde, was er geen houden meer aan. De Hightech Campus, het Evoluon, Strijp en de TU/e-campus zijn getransformeerd tot dynamische bronnen van ontwikkelkracht.
Inmiddels zijn er vertakking met centra over de hele wereld en de ontwikkeling binnen de Euregio is voortvarend. Je weet dat ik nu nauw betrokken ben bij een fusie van onze ontwikkelmaatschappij en de bestuurlijke pendanten daarvan met die van de regio’s Aken en Leuven.
Het duurt niet lang meer of we hebben in onze regio ons doel bereikt: een economische perpetuum mobile, met een zichzelf immer vernieuwende technologische ontwikkeling gebaseerd op gedeelde kennis en kunde en vanzelfsprekende samenwerking.

Ik denk dat het zelfs tijd wordt voor onze volgende stap. Technologisch en economisch gaat het de goede kant op. Het is tijd voor een aansprekende culturele ambitie: Eindhoven als culturele hoofdstad van Europa. Met de ontwikkeling die we op designgebied hebben doorgemaakt, is dit niet anders dan vanzelfsprekend lijkt me. Volgens mij hebben we genoeg in huis. Ik reken op je onvoorwaardelijke steun en neem binnenkort contact met je op om het actieprogramma op te stellen.

Het ga je goed en rustig aan morgen !

.................

Brief 6.

Eindhoven, januari 2014

Beste ..................,

De beste wensen voor 2014!

In de vele veranderingen van de afgelopen jaren is nog steeds niet veranderd dat we rond kerst en oud en nieuw massaal vrij zijn en dan vooral veel eten en drinken. De 24-uurs economie heeft dit nog steeds niet kunnen veranderen. Ook ik was de dagen tussen kerst en oud en nieuw vrij en onder het genot van een prima wijntje uit mijn kerstpakket heb ik nog aan je gedacht. Jouw afbeelding van de man die lekker rustig in het gras naast zijn fiets lag kwam bij mij ´boven drijven´ en als gevolg daarvan dacht ik even terug aan de TIM6 cursus van nu al weer 10 jaar geleden. De opdracht was toen namelijk om een afbeelding te zoeken die je aansprak en via de vrije associatie te komen tot een idee om de regio te versterken.

Kan jij je nog herinneren dat ik vanuit mijn afbeelding, een zwerm vogels, pleitte voor meer aandacht voor met name jonge kinderen op de basisscholen als het gaat om te proberen de jeugd voor technische vakken te interesseren. Dat vooral jonge kinderen de vrijheid moeten krijgen om techniek te ervaren, voelen en ontdekken en dat daarvoor ook faciliteiten geboden moeten worden. Zodat ze al heel vroeg, op de leeftijd dat opgedane indrukken sterk bepalend zijn voor de latere studie- en beroepenkeuze, de leuke kanten van techniek ervaren. En van daar uit ontstond het idee om de beste mensen uit het bedrijfsleven voor de klas te zetten en leraren ervaring op te laten doen in het bedrijfsleven. Een soort uitwisselingsprogramma dus waarbij het mooi zou zijn als mensen uit het bedrijfsleven het als een noodzakelijke stap in hun carrière zien om hun bijdrage in het onderwijs, en dus in de toekomst, te leveren.

Inmiddels is het hele onderwijssysteem veranderd. Kennis wordt opgedaan via multimediaplekken. De personele factor in het onderwijs is dus niet meer zozeer gericht op kennisoverdracht maar met name gericht op begeleiding, praktijkvoorbeelden bespreken, aanleren van vaardigheden, motivatie en sociale cohesie. De vele bezwaren die in TIM6 naar aanleiding van mijn idee naar voren werden gebracht zijn nu deels niet meer relevant. In het huidige onderwijssysteem is een uitwisseling tussen bedrijfsleven en onderwijs prima te realiseren.

Wat ook veranderd is, is het verantwoordelijkheidsgevoel dat mensen tegenover de maatschappij en directe leefomgeving hebben. Tien jaar geleden overheerste het gevoel van individuele vrijheid en dit werkte in de hand dat mensen zich minder verantwoordelijk voelden voor de totale maatschappij waarin wij leven. Dit is gelukkig gekeerd de laatste jaren. Er is besef gekomen dat iedereen er slechter van wordt als we alleen maar gaan voor ´what´s in it for me´. In de laatste jaren zijn er meer en meer mensen gaan inzien dat het belangrijk is ook werkzaamheden te doen ten gunste van het algemene nut, in plaats van de eigen zakken te vullen. Persoonlijk voel ik me hier ook prettiger bij.

De veranderingen hebben er toe bijgedragen dat mijn idee, gedeeltelijk, wel degelijk vorm heeft gekregen. Gedeeltelijk omdat met name in het basisonderwijs het moeilijk is gebleken een uitwisseling te realiseren tussen bedrijfsleven en onderwijs. Lesgeven aan kleine kinderen vereist beduidend meer dan ervaring hebben in het bedrijfsleven. Wel is er gelukkig veel meer aandacht en geld voor faciliteiten in het basisonderwijs en is er een cultuur ontstaan waarin mensen uit het bedrijfsleven tijd willen en kunnen vrijmaken om op basisscholen te gaan vertellen over hun beroep. In het voortgezet onderwijs en beroepsonderwijs vindt er op dit moment volop uitwisseling plaats en dit is voor alle partijen een bijzonder goede ontwikkeling gebleken. Er is vandaag de dag ook veel meer interesse (vooral bij meisjes) voor de technische richtingen.

Zelf heb ik vorige week ook nog op de basisschool van mijn buurmeisje verteld over mijn werkzaamheden. Ook begeleid ik tegenwoordig een groep studenten van de school der verbeelding.

Ik ben erg benieuwd naar jouw kijk op jouw idee van toen. Ik zou het leuk vinden hierover op de volgende TIM bijeenkomst eens over van gedachten te wisselen.

Groetjes,
.............................

Brief 7.

Eindhoven, 14 januari 2012.

Beste ................,

Als je dit bericht op je wandscherm leest, zal een definitief einde gekomen zijn aan het Evoluon. Ik heb begrepen dat er zo’n 500 explosieve ladingen zijn geplaatst waarmee het gebouw zal worden opgeblazen. Het positieve is dat er eindelijk weer eens wat “opschudding” in de stad zal zijn. Triest dat er weer een boegbeeld uit de regio verdwijnt.

Ik vind het nog steeds jammer dat het initiatief om het Evoluon als innovatie-ontmoetings-plaats op de kaart te zetten, uiteindelijk toch is mislukt. Wat hebben we hier toen toch veel tijd aan besteedt in het kader van TIM6. Jammer dat we niet voorzien hebben dat het concept uiteindelijk toch niet past in de huidige belevings- en gemakstechnologie. We gaan tegenwoordig immers niet meer de deur uit om iets te beleven dat nu thuis, in grootbeeld, op onze wandschermen wordt geprojecteerd, compleet met geur, weers- en andere sensaties. Ik heb zelf nog pas mijn windmachine moeten laten temperen, omdat het af en toe toch wat te erg stormde wanneer ik weer eens virtueel op de pier in Scheveningen stond.

Jammer ook dat we de boot hebben gemist om met de kennisontwikkeling rond de gemakstechnologie het verlies van de maakindustrie te compenseren. Je kunt nu eenmaal niet voorbijgaan aan het feit dat er in een regio naast denkers ook een hele hoop doeners leven, die uiteraard iets “te doen” moeten hebben, lees “te maken”.

Nu Philips ook alle denkwerk heeft verplaatst naar het buitenland, ik las net dat de bewaking definitief het licht bij de Campus heeft uitgedaan, lijkt mij de tijd rijp om weer eens gewoon, ouderwets, iets te gaan maken dat we echt kunnen verkopen. Gewoon slimme concrete dingen, geen beleving of gemak. Per slot van rekening hebben we nu nog een aantal mensen die dat (nog) in de vingers hebben en die weten hoe je een fabriek moet leiden en wat daar allemaal bij komt kijken. Als we nog langer wachten zullen we misschien een Chinese professor in de “maaktechnologie” moeten laten overkomen om ons dat uit te leggen.

Waar ik nu zelf grote mogelijkheden in zie is een ontwikkeling van twee Belgische jongens, waarmee je apparaten echt intelligent kunt laten zijn. Niet de kunstmatige intelligentie die in de jaren negentig van de vorige eeuw opgang deed en waarop de huidige software en robots nog zijn gebaseerd. Nee, apparaten die echt leren en redeneren. Je kunt zelfs met ze communi-ceren. Misschien moet je nog oppassen geen ruzie met ze te krijgen! Alleen al als ik me probeer voor te stellen welke simpele, alledaagse apparaten met deze echt nieuwe techniek kunnen worden uitgerust, duizelt het al en die kunnen we hier gaan maken!

Hoor ik je nou zeggen: "die is bezopen" ? Nee Joep, ik heb zelf aan de basis gestaan van de bescherming van deze techniek en het gaat misschien zelfs zover, dat we machines kunnen maken die zelf nieuwe apparaten “ter wereld kunnen brengen” en anders dan wij mensen, direct al met een behoorlijke hoeveelheid intelligentie die alleen nog maar toeneemt. Dan hebben we uiteraard wel weer een probleem met onze maakindustrie, maar dat zien we dan wel weer. Voorlopig denk ik dat we jaren vooruit kunnen om de zaak hier uit het slop te halen.

Ongetwijfeld heb jezelf ook ideeën. Anders moeten we weer eens een ouderwetse sessie met het kunstenaarsvolkje opzetten. Daar kwamen toch heel vaak leuke ideeën uit! Joep, wanneer kunnen we elkaar op onze wandschermen ontmoeten?

...................

Brief 8.

Eindhoven, 7 januari 2010

Beste ........,

Allereerst maar eens de beste wensen voor jou en de jouwen. Het is wat laat, maar wie bedenkt dat er een vastgestelde periode is om iemand alle goeds toe te wensen??

In de afgelopen Kerstvakantie heb ik zo mijn activiteiten van de afgelopen jaren eens aan me voorbij laten gaan, en dan natuurlijk vooral de leuke dingen.
Een van die leuke dingen vind ik dan ook altijd de cursus TIM die we in 2003 hebben gedaan. Hoewel het doel van de training voornamelijk regionaal gebonden was en ik niet uit de regio afkomstig was heb ik de kennismaking en het leren over het potentieel van de regio als zeer plezierig en nuttig ervaren.
Zo prettig zelfs dat we in 2009 een huis in Eindhoven hebben gekocht en daar afgelopen herfst zijn gaan wonen.

Weet je ook nog dat we op de laatste bijeenkomst een opdracht kregen om aan de hand van een foto of krantenkop een wens mochten uitspreken voor de regio Eindhoven. Ik had daarbij een foto van een man die met z’n fiets naast zich in het zonnetje lag te genieten. Ik had daar wel wat gedachten bij, ik zou namelijk willen dat er een omgeving is waar je dat zo kunt beleven. Het was op dat moment erg moeilijk voor mij om dat gevoel onder woorden te brengen, het kwam er dan ook niet helemaal uit. Ik heb toen wel alle opmerkingen van jou en de overigen in mijn geheugen opgeslagen en meegenomen in de mogelijke uitwerking van mijn gevoel.

Dan blijkt dat het erg moeilijk is om een dergelijk gevoel te slijten, ik heb dan ook niet de illusie dat het helemaal gelukt is. Wat ik wel heb gedaan is plaatsgenomen in de wijkraad van mijn nieuwe (Eindhovense) wijk. Daar probeer ik nu medestanders te vinden om een sfeer te creëren zoals die foto destijds bij mij aangaf.
We zijn bezig met het betrekken van alle bewoners van de wijk bij een stuk veiligheid in de wijk. Daarnaast willen we ook de plekken creëren waar je kunt ontspannen, zoals een klein parkje en ruimte voor kinderen om te spelen. Dat laatste lukt allemaal wel, maar vooral het eerste is moeilijker, je merkt ook nu nog dat de mensen erg individualistisch zijn ingesteld. Gelukkig zijn er een hoop mensen die er iets van willen maken, het is te hopen dat er nog meer komen. Waar we vooral over verbaasd staan is de hoeveelheid allochtone bewoners van de wijk die aanvoelen wat de bedoeling is en daaraan ook volop meewerken. Dat is heel anders dan een jaar of vijf/zes geleden toen het één en ander toch op het bordje van de “buitenlanders” werd geschoven.

Hoe dan ook, tot zover zijn we gekomen, er is nog een lange weg te gaan, maar er is goede hoop dat het goed gaat komen en dat mijn wens voor in ieder geval een deel van de regio uitkomt.

We zien elkaar vast weer eens op een reünie van TIM-6, wellicht heb ik dan nog verdere ontwikkelingen te melden.

Groetjes, .......

Brief 9.

Muscat, 21 december 2013

Aan ...................,

Het kan verkeren. 10 jaar geleden volgden we nog samen TIM-6 en mijn destijds verwoorde passie zou me nu eigenlijk een rustig plekje op het Brabantse platteland hebben moeten garanderen. Ik had vanochtend sneeuwballen moeten gooien met Elin (hoe lang nog?, inmiddels bijna 12) en Gijs, niet gestoord door verkeerslawaai, en nu, met een glaasje wijn, voor de open haard, jou van de afgelopen 10 jaar op de hoogte moeten brengen. De laatste opdracht van J, en P.l, waarvan ik me nog steeds afvraag of het mijn ‘basic’, ‘business’ of ‘global’ awareness heeft vergroot (of misschien wel alledrie, het heeft mij in ieder geval van de straat gehouden).
Maar nee, enkele dagen geleden Nederland ontvlucht, mij in een overbevolkt vliegtuig laten stoppen (en als er iets in de afgelopen 10 jaar niet is verbeterd dan is het wel de beenruimte in vliegtuigen) en aan de andere kant van de wereld weer uitgestapt.
Space is what you need, en als het ergens te vinden is dan wel hier, in Oman (vooruit, of in een groot gedeelte van de wat minder westerse of ‘geciviliseerde’ wereld en hier ook alleen als ‘totaalplaatje’ of buiten de stad).

Opdracht mislukt, of misschien toch niet?
Optimistisch als ik ben (hoe valt dat overigens te rijmen met een enigszins cynische kijk op zaken) vermoed ik toch eigenlijk van niet: niet het te volle Nederland maar familiebanden hebben ons hierheen gebracht en net als 10 jaar geleden waren de afgelopen maanden vrij hectisch. Eventjes helemaal weg (je zult deze kreet nog wel kennen, was toen al oubollig) en voor het Nederlandse weer hoefden we ook niet echt te blijven. Wel vreemd overigens om een kerstboom te hebben staan met een buitentemperatuur van 27o en pijn aan je ogen van de zon.

Ik denk dat het met Nederland (mede dankzij mijn passie?) de goede kant opgaat: waardeerde ik in het verleden NL met name als ik er niet was, tegenwoordig denk ik toch geregeld ‘het komt wel weer goed’. En hoewel ik natuurlijk niet geheel onbevooroordeeld ben heb ik toch het idee dat men er in het algemeen weer vertrouwen in heeft.

Wat vind jij ervan? Hoe is het jou inmiddels vergaan? Ik begreep dat jij er de laatste TIM-terug wel bij was, hebben we elkaar nu dus de laatste 2 jaar afgewisseld. In april zijn we er alletwee, OK? Je hebt vast nog niet definitief gekozen voor de muziek, ondanks Strijp-S, Evoluon en van Abbe blijf je toch maar in Tilburg (of all places) en je kinderen zullen inmiddels wel de wereld aan het verkennen zijn buiten het ouderlijk huis. Van je activiteiten in GS houden de media me wel op de hoogte. Lijkt me leuk om echter e.e.a. weer eens live van je te horen.
Maar goed, ‘PASSIE’. Jouw eerste optie sprak me eigenlijk ook wel aan. En dan niet alleen in de door jou gesuggereerde mannelijke uitleg van het begrip. Maar hoe breng je het aan de man (of vrouw) op een manier die de wereld (of op zijn minst de regio) verandert? En hoewel het concept ‘Moeder Theresia’ misschien ook wel in Brabant werkt, kon ik daar 10 jaar geleden geen handen en voeten aan geven (zeker niet in 10 minuten).

Mijn destijds geponeerde stelling hield me echter al langere tijd bezig en blijkbaar meerdere TIM-mers. Het statement zorgde in ieder geval voor ‘actieve reacties’ en J, betrok er die avond zelfs de gastspreker bij. Maar langzamerhand is toch bij eenieder het besef doorgedrongen dat 16 miljoen mensen gewoon te veel is voor dit kikkerlandje.

Minder is meer: het merendeel van de toen (en nu nog steeds natuurlijk) actuele TIM-problemen zouden voor een groot deel zijn opgelost als we maar met zijn 10 miljoenen waren (en of dat er nu 8 of 12 moeten zijn is uiteindelijk een politieke keuze): ‘jouw’ files weg, ruim baan voor NL als logistiek doorvoerland (met alle spin-off) en met name voor Eindhoven als Europees knooppunt, ‘overal’ meer ruimte dus minder noodzaak om 80 km van je werk te gaan wonen, minder mensen dus minder problemen door de verdwijnende maakindustrie, het Evoluon weer, ok, dat laten we maar even buiten beschouwing.

Maar goed, de initiatieffase en het ‘zendingswerk’ liggen inmiddels al weer een aantal jaren achter ons. De koudwatervrees is over en men ligt er niet meer wakker van dat er sinds 5 jaar ieder jaar minder Nederlanders zijn. Echt hard gaat het natuurlijk ook nog niet, maar toch: dit jaar voor het tweede jaar in successie een afname van het totaal energieverbruik van Nederland (en dus per definitie ook afname van de vervuiling), een afnemende druk op woningmarkt voor ‘doorstromers’, 3% minder files in het afgelopen jaar (het deel ten gevolge van de afname in het aantal afgelegde kilometers), etc. Enfin, je weet het zelf natuurlijk ook wel (and the best is yet to come).

Zelf verbaas ik me er nog steeds over dat we het niet allemaal veel eerder hebben willen zien: als we 20 jaar geleden de kinderbijslag hadden afgeschaft, dan hadden we nu 8% minder instroom op de arbeidsmarkt en een lagere werkloosheid. En dan zaten we nu in de periode van iets minder mensen, iets minder belastinginkomsten maar relatief lage kosten voor onderwijs. Dit zouden we dan nu zonder extra geld toch de impuls kunnen geven die we voor onze kenniseconomie nodig hebben (en voor jouw passie van toen natuurlijk). En dan zou nu de druk op de totale woningmarkt afnemen, kunnen we eindelijk een deel van die revolutiebouw van na de 2e wereldoorlog echt slopen. Kunnen mensen weer op een behoorlijke manier wonen waar ze werken, dus minder files (die er toch al minder zijn door minder beroepsbevolking) en, en, en.
Nou ja, achteraf zijn we allemaal wijs (dat zeggen we over 10 jaar ook weer over de kindertoeslag).

Uiteindelijk was de hele ‘timing’ natuurlijk toch wel verklaarbaar. Er liepen 10 jaar geleden al langer mensen te roepen dat er te veel mensen in Nederland leefden (afgezien nog van allerlei foute clubjes die dit aan de instroom van buitenlanders wilden verbinden). Als er echter geen eind aan de groei van de welvaart lijkt te kunnen komen staat men er echter ook niet zo voor open dat ook de bevolkingsdichtheid wel eens een maximum zou kunnen hebben. Misschien was hiervoor die ‘recessie’ van 2002/2003 wel nodig. Kweekte misschien nu net die saamhorigheid die nodig was om te beseffen dat we samen verantwoordelijk zijn voor NL2040 (en dat het met zijn 20 miljoen wel een beetje te gezellig zou zijn). Dat ook het welvaartsniveau van 2003 nog wel heel erg hoog was en dat de gok van mogelijk wat minder groei door een afname van de bevolking wel gewaagd kon worden. Dat we wel een klein landje zijn maar met de 14e economie van de wereld toch best een voorbeeldfunctie konden vervullen. En dat die Chinezen er toch wel voor gingen zorgen dat er hier straks een miljoen mensen niets te doen zouden hebben (en dat we dat niet meer kunnen betalen).
15 Jaar geleden waren dit nog roependen in de woestijn, 10 jaar geleden hadden ze de bewoonde wereld bereikt, en nog 5 jaar later werden ze gehoord (Amen).

Nog best lastig eigenlijk, deze opdracht. Een toekomstbeeld schetsen is tot daaraan toe, een beeld van het heden, dat gevormd is door een passie die je 10 jaar geleden koesterde, maar dat nog niet tot volle wasdom heeft kunnen komen is echter andere koek. Ik denk stiekem wel een beetje ‘zie je nu wel’, maar daar gaat het natuurlijk niet om. Het belangrijkste is dat Nederland op deze manier weer toekomst heeft! (en dat we met TIM-6 hier een beetje aan bij hebben kunnen dragen….).

Met hartelijke groeten en de beste wensen voor 2014,

.........................