Brief 1.

Eindhoven, januari 2015

Beste ...........,

Het is alweer een tijdje gelden dat we contact hadden met elkaar. Ik schrijf deze brief terwijl ik vanuit mijn appartement in Strijp S uitkijk naar de nieuwe lichttoren. Ik woon hier fantastisch! Kun jij je nog het TIM syndicaat herinneren dat als project iets had met de woorden:” Dat de deur van eiges ope goat…”. De uitkomsten van dat groepje zijn daadwerkelijk uitgevoerd hier in Strijp S.

Als je in de hal beneden naar het naambordje kijkt, scant een minuscuul cameraatje jouw gegevens en vervolgens gaat de deur van eiges ope. Daarna wordt automatisch, terwijl je in de lift staat, je laatste medische check-up gedaan. Door de huidige nano technologie merk je hier niets van. Via heel ingewikkelde apparatuur worden als gevolg van deze check-up eventueel noodzakelijke voedingssupplementen toegevoegd aan de maaltijden. Weet je nog dat Ronald tijdens onze TIM bijeenkomst over dit soort toepassingen sprak? Wie had toen kunnen vermoeden dat het daadwerkelijk de toekomst zou zijn?

Ik herinner me ook nog de avond van 13 januari 2005 toen jij tijdens ons diner pensent jouw brief uit de toekomst mocht voorlezen. Naast het feit dat het een schitterend stuk proza was, gaf je ook een duidelijke hartenkreet om in de toekomst voor schone lucht te zorgen in de regio. Het leek zo’n ambitieus plan maar wel noodzakelijk.

Je had gelijk. We hebben het verleden jaar gezien in China. Ik was er op zakenreis. De ontwikkelingen gingen daar zo hard dat men vergat dit soort essentiële zaken, zoals schone lucht, te regelen. Nu kampt men met gigantische problemen om de mensen in de industrie enigszins gezond en productief te houden. Alle winsten gaan naar gezondheidszorg en de kwaliteit van het leven is er bijzonder op achteruit gegaan. Echt waar, geloof me, een glas bier drinken waaraan gezuiverde lucht is toegevoegd in plaats van koolzuur, smaakt echt niet.

Nee, dan heeft .....destijds toch een uitstekende start gemaakt met het project van de Phileas. Kijk, daar beneden zie ik toevallig een voorbijrijden. Wie had destijds kunnen vermoeden dat de ontwikkeling hiervan de oplossing was voor schone lucht in de regio? Ik mis de auto echt niet meer. Hoeft ook niet want met het huidige openbaar vervoer kun je heel Europa bereiken.

Werk jij nog steeds op de TU/e? Volgens mij stond deze afkorting destijds voor Technische Universiteit Eindhoven. Grappig zo’n naamswijziging naar TU/Europa. Goed dat hiermee de kennis in Europa beter gemanaged kan worden. Ook leuk om te zien dat jullie hierdoor sedert 2006 een prima aantrekkingskracht hebben ontwikkeld op studenten uit de hele wereld. Jullie hebben Eindhoven hiermee prima op de kaart weten te zetten.

Kun jij je mijn hartenwens nog herinneren? Ik wenste destijds een structureel overlegverband waarmee in de regio gezamenlijk leuke dingen kunnen worden opgepakt. Alhoewel een aantal mensen van destijds niet meer bij de werkgever van toen werken is er toch iets leuks ontstaan. Alexander Sakkers werkt nu bij DAF en bemoeit zich met de verdere ontwikkelingen van hybride motoren in trucks, Van der Leegte is momenteel wethouder in Eindhoven en is onder andere projectvoorzitter Openbaar vervoer in de Eurregio en de toenmalige Brigadecommandant van de 13 Gemechaniseerde brigade, Lex Oostendorp is nu decaan van de faculteit en doceert onder andere het vak Internationale Arbeidsmarktcommunicatie. Fantastisch dat door de toen in gang gezette werkverbanden een grote arbeidsmobiliteit is ontstaan in de regio. Zo ontstond een ongekende synergie die volledig aan de regio ten goede komt.

Zo zie je ........., ons TIM-7 gezelschap heeft wat stof doen opwaaien in de regio. Kijk eens om je heen en denk nog maar eens terug aan de tijden van toen…angst voor China en de ontwikkelingen ter plekke, we keken met argus ogen naar het Phileas project en we stonden als kleine kinderen te gapen bij DAF Trucks. Ook de wandeling destijds op Strijp S en de borrel in het Evoluon deden ons alleen maar dagdromen.

We werkten als bezetenen om netwerken te bouwen en deze te onderhouden. Dat is in mijn ogen goed gelukt…het is in mijn ogen daarom van eiges goedgekomen in de regio.

Oh ja, ben jij volgende maand op de 312de TIM bijeenkomst? Ik hoop je daar tekunnen ontmoeten. Kunnen we mogelijk wat leuke ideeën bespreken.

Groeten,
..............................

Brief 2.

Eindhoven, januari 2015

Beste ...........,

Tien jaar geleden, TIM-7. Lang geleden alweer. Alhoewel, lang…. Wat is nu tien jaar? Laatst, toen ik op zolder de jaarlijkse opruimronde hield, kwam ik de brief tegen die ik een decennium terug aan je schreef. Een brief die ik eigenlijk vandaag aan je had moeten schrijven.

Het grappige is dat het gevoel me bijgebleven is dat ik had toen ik die brief aan je zat te dichten. De opdracht deed me denken aan het visionaire inzicht dat de samenstellers van onze vroegere schoolboeken moeten hebben gehad. Ik ben ervan overtuigd dat ook jij je herinnert hoe in onze schoolboeken vroeger, het jaar 2000 stond afgetekend. Met auto’s als raketten bijvoorbeeld, overdekte steden en vakantiereizen naar de maan. Schromelijk overdreven om er maar eens een understatement tegenaan te gooien.

In 2004 had ik dan ook niet de illusie dat er het afgelopen decennium zo veel wezenlijks veranderd zou zijn. Natuurlijk, de technologische ontwikkelingen hebben niet stilgestaan en het is mooi te constateren dat onze regio daarin nog steeds een rol van importantie mag vervullen. Maar de grote vraag is onveranderd gebleven: hoe lang nog? Toeleveranciers blijven veelal afhankelijk van de grote spelers, de opkomst van China zet zich nu pas echt door en we verliezen het inmiddels op het gebied van arbeidsmoraal van de gemiddelde werknemer, die nog te duur geworden is ook.

De regio.

De rol, noem het: de waarde van de regio. Ik weet nog goed dat een van onze directieleden me indertijd met de beide benen op de grond zette, toen ik het onderwerp bij hem aankaartte. ‘Als onze chairman vanuit Seattle op Amsterdam landt, is hij al in de regio Eindhoven’. En toen we door het Eindhovens Dagblad gebeld werden met de vraag of DAF grote voordelen zag als het Automotive lab van TNO in onze regio gevestigd zou worden, was zijn uitspraak even ontnuchterend: ‘Wat is afstand vandaag de dag; voor ons is kwaliteit het enige dat telt.’ Ik ben ervan overtuigd dat het voor Fei Company weinig anders was en is.

Over het Eindhovens Dagblad gesproken. In dezelfde doos op zolder, lag, naast de brief van toentertijd, ook een artikel over Feij. In die tijd was ik al zwaar onder de indruk van hetgeen jullie microscopen aan het licht konden brengen. In het kader van ons TIM-project om de hoogstaande technologie van de regio eens wat dichter bij de mensen te brengen, hielden we toen een open dag voor lezers van de krant. Was indrukwekkend: jullie zagen kans op een menselijke haar de complete naam van de persoon in kwestie te zetten. Toen blijkbaar al een peulenschil, laat staan wat jullie nu kunnen.

In elk geval heeft jullie deelname er mede toe geleid dat de ‘Trots van Eindhoven’ het niveau van de ‘Marathon’ en de ‘Lichtjesroute’ – respectievelijk winnaar van en serieus-genomineerde voor deze publieksprijs 2004 – ontstegen is en de gemiddelde inwoner nu trots is op de hoogwaardige technologische industrie binnen ‘Brainport Eindhoven’, datgene waar het hier echt om gaat.

Groeten van ...........

Brief 3.

januari 2015

Beste ..... ,

Toen ik gisteren het Eindhoven Lighting Festival bezocht, moest ik terugdenken aan onze TIM 7. Die vond plaats in de tijd van de mid-life-crisis van de technici. Sexy-techniek! Techneuten, die meer sex-appeal zochten. Techneuten, die als een schreeuwende in de woestijn riepen hoe creatief en sociaal communicatief zij waren. Op zoek naar erkenning en ook op zoek naar toepassingsmogelijkheden van die schitterende bedenksels. Jawel hoor, bij de gewone mens! Sense and simplicity! De gemeente , die Eindhoven wilde veranderen van het kille “leading in technology” naar het innovatieve en creatieve “Brainport-Eindhoven”. Continu ook die vraag van “Hoe brengen we innovatie dichter bij de burgers?” Ik deed daar toen hard aan mee. Ik had toen niet kunnen bedenken, dat in die 10 jaar toch zoveel zou kunnen veranderen.
En toch, als je dan even terugdenkt..
De Philias, mijn nieuwe mobieltje met ongekende mogelijkheden –die ik toen natuurlijk allemaal nooit zou gaan gebruiken-, de Senseo, de eerste e-card die mijn zoon (toen 9 jaar) ontving met kerst en niet te vergeten de nog nergens op aangesloten glasvezel in mijn nieuwe woning.
De eerste tekenen, dat de high tech en – met name - het tentoonstellen hiervan in de lift zaten, waren er toen ook al.
Bij het Eindhoven Lighting Festival was het dit jaar erg druk. Vooral de jongeren zijn er erg op gebrand om dit bij te wonen. In deze week is het van het Centraal Station, langs het PSV-stadion (eindelijk heeft Philips zijn naam eraf laten halen), over de Strijp S boulevard, de Phileasbaan tot het evoluon verlicht. Bijzonder kleurrijk, kunstig en met veel dance-atracties en evenementen. Eigenlijk kreeg ik zo’n herkenningsgevoel uit de tijd van 10 jaar geleden toen ik bijna van de sokken werd gereden door zo’n rolautomator. Ik heb daar zo’n bloedhekel aan! Bij de week van het ontwerp in 2004, waren er een paar kunstenaars, die rollators ontwierpen. Meer vanuit de gedachte, dat het wel eens wat minder saai zou kunnen. Toen iemand bedacht om een motorstep en een rollator te combineren, was het gat in de markt aangeboord. Die senioren willen ook erbij horen. Rolstoel is niet hip. Rolautomator echter wel! Tja, en die hippe senioren tref je nu vooral bij het Eindhoven Lighting Fesitval aan, ter hoogte van Strijp S. Ze houden nergens rekening mee.
We hadden het bij TIM 7 ook over de maak-industrie, de ontwikkelingen in China. Wie had er toen bij stilgestaan, dat de Phileas door een Chinees bedrijf zou worden overgenomen. Toen dit vier jaar geleden gebeurde was er in Eindhoven eerst schrik. Maar toen bekend werd, dat zowel innovatie, produktie als verkoop in Eindhoven zou blijven, bleek dit een prachtontwikkeling voor de stad te zijn. Die Chinezen maken Eindhoven sexy! Ook de overname van het Evoluon, door zo’n grote Chinese onderneming komt natuurlijk door die nieuwe bekendheid. Waar Rotterdam en Amsterdam zaten te ve chten om een China-town te kunnen ontwikkelen, hebben die Chinezen zich rustig lopen oriënteren. De brainport is voor hun dan toch van meer doorslaggevende betekenis geworden, dan de mainport!
Overigens begon die mainport ook vroeger al in betekenis af te nemen. Het was immers zo rond de jaarwisseling 10 jaar geleden, dat werd bekend gemaakt dat Rotterdam niet meer de grootste haven van de wereld was. En, oh ja, toen ging Duitsland ook nog tolheffen voor vrachtverkeer. Dit was een kleine doodsteek voor het toch al afnemende “Nederland-distributieland”. Voor het verplaatsen van de maakindustrie naar Oost-Europa was dit een impuls. Als je zo terug kijkt, dan is het toch vreemd, dat het dan toch zo’n hele tijd heeft geduurd voordat ze daar in Den Haag de trend doorhadden. Hoeveel jaar heeft Den Haag de transportsector en de grote industrieën nog in de watten gelegd. Nu het vrachtverkeer is afgenomen, wordt volgend jaar – als mosterd na de maaltijd – de tolheffing voor het vrachtverkeer in Nederland ingevoerd. Het met veel bombarie ingevoerde rekeningrijden zal –met het oog op de verkiezingen weer worden teruggedraaid.
Oh ja, ik dwaal af. Over die Chinezen had ik het.
Met het Evoluon als de showroom van innovatie en technologie hebben die hier in Europa ook een flinke markt verworven. Voor buitenstaanders lijkt het heel sneeky en ontzettend snel gegaan. Voor Philips was het meer van “if you can’t beat them, join them!”. Het is ook schitterend om nu te ervaren, dat de TU, de HTCE en het Evoluon zo’n impuls aan de stad geven. Het publiek in Eindhoven is veranderd. En zelfs de “autochtone” Eindhovenaar is zich bewust van de creatieve en innovatieve kracht en begint er zelfs trots op te worden.

Tot slot ......, wellicht had ik daarmee moeten beginnen, het volgende. Je lezing vorige week over “netwerken om toepasselijk te innoveren” sprak het publiek zeer aan. Misschien is het een idee om dit verhaal ook een keer te houden bij de TU Delft. Of zijn ze daar nog niet klaar voor zoiets.…

Groet,
......................

Brief 4.

Eindhoven, 2 januari 2025

Beste ploeggenoten uit 2005,

Het is nu 2025. Ik had beloofd een brief uit de toekomst te sturen en hier is hij dan! Doe toekomst is heel anders dan jullie je in 2005 hadden voorgesteld!

Werk en vrije tijd

De Economie zit volledig anders in elkaar dan iedereen verwachtte. Eeuwen hebben wilden we steeds meer en meer. We hebben ontdekt dat het najagen van aardse goederen meer energie kost dan het oplevert. ‘less is more’ is nu de spirituele en creatieve as waarom het leven gaat. Niet meer veel wegwerpspullen maar weinig maar wel duurzame spullen. Geen hypes en trends meer maar iedereen gaat terug naar zich zelf. Nihilisme is trend in ontwerp en design en denken.

Dit heeft de hele industrie op zijn kop gezet. De industrie die gefocused was op massaproductie is geheel failliet. Kleine werkgemeenschappen zetten unieke producten in elkaar op basis van vragen van de klant. Nieuwe economieën zoals die naar Westerse maatstaven van 2005 waren opgezet hebben het moeilijk. Gelukkig zijn deze gemeenschappen zo flexibel dat zij zich snel kunnen omvormen.

We kennen geen industrieterreinen meer waar mensen en machines eindeloze productieseries maken. Oude industrieterreinen zijn natuurgebied geworden; omgevormd tot leisure centra of woongebieden. Productie gebeurt veelal aan huis; net als eeuwen terug.

Dachten we in 2005 nog in wij en zij en in kenniseconomieën in het westen en productie-economieën in de lage lonen landen, nu is dit denken al lang verlaten. Kennis en productie zit gelijk verdeeld over heel de wereld.

Dit komt ook omdat wij niet meer in 40 urige werkweken denken. Dat idee is al lang verlaten. Verschillen in lonen zijn ook minder groot. Werkers die aan unieke duurzame goederen werken verdienen bijna even veel als werkers die nieuwe ideeën uitwerken. Iedereen bepaalt zelf zijn of haar basisbehoeften en maakt hiervoor een eigen levensplan.

In veel gevallen loopt werken en rijtijd door elkaar heen. Mensen ontwikkelen zich veelzijdiger en gebruiken al hun talenten. Iemand kan enkele dagen per week b.v. danslessen of schilderlessen geven en enkele dagen werken aan het ontwerp van een nieuw idee en nog een dag leiding geven aan een team van mensen dat de productie van een bepaald duurzaam consumptiegoed op zich hebben genomen. Mensen werken soms ook maar een helft van het jaar en gebruiken de rest van het jaar voor het realiseren van eigen doelen. Sommige mensen werken soms een aantal jaren niet. De ontwikkeling van eigen talenten staat centraal.

De ontwikkelingen gaan hierdoor veel sneller. We hebben het tunneldenken verlaten van het doorontwikkelen van een weg. Neem de MP3 speler. In de oude economie werd van deze wildcat een star gemaakt door in dezelfde weg door te ontwikkelen. Steeds meer meer geheugen; steeds meer toepassingen; steeds fraaiere vorm. En vervolgens ontwikkelden we een tweede, derde en soms vierde generatie. In het nieuwe denken wordt meer gedacht vanuit de behoefte, de ergonomie en de persoon. Dit levert verrassende producten op met geheel nieuwe toepassingen.

De Philipscampus is al lang verlaten. Inmiddels is het idee verlaten dat kenniswerkers elkaar stimuleren tot nieuwe ontwikkelingen en elkaar voortstuwen tot innovaties. Gebleken is dat het massaal bijeenbrengen van kenniswerkers eerder remmend werkt dan stimulerend. Binnen de nieuwe economie is het oorspronkelijk denken van het individu belangrijker geworden. Kenniswerkers zoeken elkaar zelf op. Ontwikkelen samen producten en produceren die in veel gevallen ook zelf.

Milieu

Omdat de consumptie niet meer is gericht op meer en goedkoop maar op minder maar beter is het energieverbruik op de aardbol met zeker een derde teruggebracht. In internationale energie en milieuverdragen wordt erna gestreefd om dit nog verder terug te dringen.

We reizen minder. We hebben ontdekt dat altijd ver weg gaan en vluchtig verkennen niet de rust en communicatie over en weer oplevert die we altijd dachten. Onze woonomgeving is dankzij de veranderende economie heel leefbaar en groen geworden. Er zijn geen industrieterreinen meer.

Doordat we niet meer denken in 40-urige werkweken maar het gebruiken van al onze talenten in het door ons zelf vastgesteld tijdspad en ritme hebben we meer tijd gekregen om de rust en inspiratie in ons zelf te vinden en dit betekent dat we ons minder verplaatsen met onze vervoermiddelen.

Bovendien reizen we niet meer met auto’s. Het transport via de lucht (individueel) met milieuvriendelijke vervoermiddelen is populair geworden. Lange afstanden doen we met snelle speciale vervoermiddelen die natuurlijke energiebronnen gebruiken zoals zonne-energie en waterstof. Het vervoer met individuele vervoersmiddelen die al lang niet meer op de fiets lijken is populair. We ontdekten dat stilzitten leidde tot verzwakking van hele generaties. Zelf bewegen is dan ook de stijl.

We ontdekten dat brandstoffen zoals steenkool en olie eindig waren. We ontdekten ook dat we blind waren voor andere energiebronnen zoals silicium. Het zand dat opgewarmd wordt door de zon en wegen die opgewarmd worden door de zon zijn belangrijke energieleveranciers. Onze duinen zijn voor het westen belangrijke warmtebronnen geworden voor de steden. We ontdekten dat ook daken en muren die opgewarmd worden door de zon belangrijke energiebronnen zijn. We spreken ook niet meer van ‘bronnen’. Deze kreet stamt uit de tijd dat er een gat in de grond werd geboord en hieruit olie of gas kwam.

Kunst en cultuur

De kunst en cultuur waren in verval geraakt. Veelal werden kunstvormen gerecycled. Er werd gesproken over revival van de sixties, de seventies, de eighties etc. Het herbeleven van een tijd waarin vrijheid van denken en positief denken centraal stond. In de kunst stond ook het ontdekken van materialen en toepassen van materialen centraal.

Nu mensen meer vrijetijd hebben en meer mogelijkheden om meerdere talenten te ontwikkelen en te gebruiken staan nieuwe kunstvormen centraal. Deze zijn niet altijd stoffelijk (beelden/schilderijen/grafische toepassingen) maar veelal ook niet stoffelijk. Verschillende mensen kunnen elkaar in verschillende groepen of groepjes ontmoeten om deze kunstvormen met elkaar te delen. Het vastleggen van deze beelden en indrukken staat niet centraal. Wel het delen van de beelden en indrukken! Dit levert weer input voor het werk dat mensen doen.

De mondialisering heeft geleid tot een menging van culturen. Stonden deze culturen in 2005 soms nog pal tegenover elkaar, in 2025 zijn de verschillen tussen de culturen soms minimaal. Mensen hebben de goede zaken uit elkaars culturen omarmd en zijn deze door gaan ontwikkelen. Religie vormt ook nu nog het struikelblok

Onderwijs

Onderwijs gebeurt niet meer in onderwijsfabrieken maar thuis of om de hoek. Groepen van gelijkdenkende mensen hebben elkaar gevonden of vinden elkaar. Hadden we in het jaar 2005 misschien 10.000 verschillende beroepen, nu hebben we door het veranderde denken wel 100.000 verschillende beroepen. De onderwijsfabrieken van vroeger konden al lang niet meer inspelen om deze veranderingen. Groepen van mensen vinden elkaar en jeugd krijgt meer tijd hun talenten te ontwikkelen en worden niet gedwongen om zich in een richting te ontwikkelen. Een wiskundeknobbel kan zo een gedeelte van het jaar dansles gaan geven en een ander gedeelte van het jaar zich richten op wiskundige problemen. Deze combinaties leiden tot een vrijer denken en leveren veel meer resultaat op doordat de wiskundige meer creatieve input krijgt. Doordat mensen meer vrijetijd hebben geven zij zelf educatie aan groepen of individuen. Dit gebeurt geheel belangeloos met als doel betere en completere mensen te krijgen.

Communicatie

Alle communicatie via de lucht is grotendeels verdwenen. We ontdekten dat de veelheid aan straling negatieve effecten had op de gezondheid van mensen en de ontwikkeling van mensen en op tal van processen in de natuur. In veel landen zijn de draadloze netwerken inmiddels verboden. Het gebruik van de aloude glasvezel is in 2010 al omarmd door de gebruikers. Door ‘less is more’ wordt er ook beter gecommuniceerd. Mensen ontmoeten elkaar ook vaker. De abstractie van het smsén, chatten en e-mailen leidde tot verarming van de taal maar ook tot veel misverstanden met verregaande gevolgen. Omdat we dicht bij huis werken en werken en leven meer in elkaar verweven zijn, gunnen we ons de tijd om elkaar te ontmoeten in alle rust kennis te nemen van elkaars ideeën en er ons voordeel mee te doen. Het vlugge, haastige en incomplete uit de beginjaren van 2005 is volledig verdwenen. Dit heeft ook geleid tot meer begrip voor elkaars standpunten en heeft ook in de politiek hun vruchten afgeworpen.

Vervoer

Zoals al eerder aangegeven verplaatsen de mensen zich minder. Ook goederen worden minder van hot naar haar gesleept. Er wordt geen varkensvlees uit Nederland naar Amerika geëxporteerd om vervolgens ander varkensvlees uit Amerika weer in te voeren. Het begrip duurzaamheid heeft echt vorm gekregen.

Transport vindt plaats via containers onder de grond. Via een ingenieus logistiek systeem worden containers door heel Europa onder de grond vervoerd door buizen. Er is afscheid genomen van de vrachtwagens. Deze zorgden voor veel milieuvervuiling en energieverlies. Voor transport onder de grond wordt gebruik gemaakt van zonne-energie.

Mensen verplaatsen zich ook minder fysiek tussen landen zoals al eerder aangegeven. Het aantal verplaatsingen met vliegtuigen is dan ook meer dan gehalveerd.

Gezondheid en zorg

De medische wetenschap heeft zich ontworsteld aan de techniek en aan protocollen. Moest in 2005 nog iemand met een bepaalde klacht een geheel protocol afwerken met b.v. vijf of zes onderzoeken; nu wordt meer geluisterd naar de patiënt en worden cases met elkaar vergeleken; en wordt zorgvuldig een diagnose gesteld voordat begonnen wordt met onderzoek. Stond vroeger de methodiek van ‘uitsluiten’ centraal, nu staat de methodiek van ‘vinden’ centraal.

Mensen zijn in ieder geval minder ziek omdat de stressmaatschappij ver achter ons gelaten is. Werden vroeger medici die natuurlijke middelen ter genezing nog voor gek versleten; nu zijn deze middelen heel normaal en past elke arts ze toe. De biowetenschap is verder ontwikkeld in de goede richting. Zocht met in het verleden nog naar medicijnen voor bepaalde kwalen, nu beseft men dat voor bepaalde kwalen geen medicijnen zijn. Genreparatie wordt massaal toegepast maar heeft nog niet de effecten die men voor ogen had. Veelal buigt het lichaam zich weer in de oorspronkelijke vorm (gelijk geheugenmetaal) en doet het lichaam de reparatie zelf teniet. Ziekenhuizen die zich ontwikkelden tot fabrieken bestaan niet meer. Het individu staat centraal. Waren we in 2005 al in staat tot poliklinische behandelingen; deze techniek is nog verder doorgevoerd waardoor verblijf in klinieken nagenoeg niet meer nodig is.

Mensen worden niet ouder dan in 2005. Is het lichaam niet gebouwd om niet ouder te worden dan 54 en is vervolgens elk jaar een geschenk? Mensen zijn fitter en beweeglijker door de andere manier van leven. Ouderen en jongeren leven ook niet meer gescheiden zoals in 2005. Veel ouderen geven educatie aan jongeren en vormen een pijler binnen de gemeenschap. Ze zijn niet oud en afgeschreven! De aanleunwoningen en zorgcomplexen zijn al lang afgebroken.

Wonen

Binnen de architectuur is het nihilistisch denken en het duurzaam denken gemeengoed. Huizen worden op maat gemaakt. Geen woonblokken meer geen flats en grote wooncomplexen. Strakke eenvoudige en sobere vormen met veel nuttige ruimten zijn gemeengoed. In Nederland is eindelijk het denken losgelaten dat alle landbouwgronden een museum moeten zijn waarin alleen koeien mogen grazen waardoor 90% van ons grondgebied niet gebruikt mocht worden en we gedwongen werden in steden samen te klonteren waardoor spanningen ontstonden tussen verschillende bevolkingsgroepen. Eindelijk wonen we in landelijke gebieden in vrijheid en in huizen die uiting geven aan datgene wat we zijn en dat wat we willen uitstralen.

Overheid

De overheid heeft een evolutie ondergaan. Het staatsapparaat was al een sterk verzuurde zichzelf en anderen verstikkend bureaucratische organisatie geworden. Het ging al lang niet meer om het ‘doel’ maar veelal om het ‘spel’. Inmiddels staat het doel centraal en met name worden lange termijn doelen gesteld. De overheid is een klantgerichte organisatie geworden die meebeweegt met haar klanten binnen de kaders van de lange termijn doelen. Niet meer de politiek in Den Haag staat centraal maar de belangen van de inwoners staan centraal. Wet- en regelgeving zijn sterk vereenvoudigt en wordt Europees vastgesteld. Alle Europese economieën zijn inmiddels in elkaar geschoven. Amerika is minder belangrijk geworden en wordt als een ontwikkelingsland beschouwd. Amerika is een ‘volger’ geworden en is al lang niet meer een ‘leader’.

Groet,

..................................

Brief 5.

Eindhoven, 13 januari 2015

Beste ...........,

Allereerst van harte gefeliciteerd met je recente benoeming in Aken; ik hoorde het van ................ toen ik laatst in Brussel was. Als we elkaar weer zien op de afsluitende avond van TIM-17 moet je me maar eens uitleggen wat het precies inhoud, ‘senior officer network policy’. Sinds onze afsluitende avond is er in ieder geval wel wat veranderd hè?

Ik kan me nog herinneren dat we het over toekomstige scenario’s hadden en dat we één van die scenario’s ‘Virtual Europe’ noemden. Dat was achteraf gezien behoorlijk toepasselijk als ik zie in welke netwerkmaatschapppij we nu leven. In onze huidige ‘verenigde staten van Europa’ zijn er welliswaar nog steeds sterk in de locale cultuur gewortelde patronen en karakteristieken per regio; dat zul je straks in Aken ongetwijfeld ook weer merken. Maar deze versterken elkaar nu binnen samenwerkingsverbanden op vrijwillige basis door de combinatie van de politiek/demografische openheid én de explosieve toename van de mobiliteit (fysiek en virtueel). Volgens mij komt het door het behoud van deze culturele wortels dat deze relaties dynamischer en innovatiever zijn dan die in bijvoorbeeld de US. Een mooi voorbeeld hiervan vindt ik het nieuwe multimediaplatform, ontwikkeld in een cooperatie tussen de TU’s van Wenen, Helsinki en Eindhoven samen met KPN en ingebouwd in de nieuwe generatie cyberphones van Nokia. Het nieuwe i2-mode lijkt inmiddels de de facto standaard te worden in het noord-westelijk deel van Europa.

Ik merk dat voor de huidige generatie -die opgegroeid is in een opener Europa dan toen wij jong waren- de samenwerking over de staatsgrenzen heen een vanzelfsprekendheid is. Waarom? Omdat het samenwerken resulteert in tastbaar succes, en daar houdt deze generatie net zo van als wij. Kun jij je trouwens de polemiek nog herinneren over verdwijnende industrie en productie versus diensten? We leken wel boeren die redetwisten over de suprematie van kip of ei; alsof in onze snel veranderende maatschappij hoogwaardige product-dienst systemen opgeknipt ontwikkeld en verkocht kunnen worden. Natuurlijk is een zeker deel van de conventionele industriele productie zoals verwacht verplaatst naar lage lonen landen; dit is echter niet meer dan het herstellen van de oorspronkelijke balans tussen productie en behoefte per regio van vóór de industriële revolutie. Maar dit effect is meer dan gecompenseerd door het werken aan nieuwe product-dienst systemen die dynamisch moeten mee evolueren met veeleisende en individualistische stakeholders . Het hoge niveau van kennis dat hiervoor benodigd is zorgt ervoor dat Europa nu als het ware de kennismagneet voor de andere regio’s is.

Hoe is dit nu zo ontstaan? Laatst zat ik hier met ........ over te bomen en we konden een paar duidelijke oorzaken onderscheiden. Door de aanhoudende economische stagnatie aan het begin van de 21e eeuw kwam er eindelijk draagvlak voor een verdergaande ‘europisering’ van de afzonderlijke lidstaten; nu kon er vanuit Brussel sterker gekozen en gestuurd worden op accenten per regio. Tweederde van alle subsidies die tot dan toe steun gaven aan onrendabele bedrijfstakken in protectionistisch acterende landen werden in een tijdsbestek van 5 jaar afgebouwd. Daarvoor in de plaats werd ‘Brussel’ een belangrijke opdrachtgever voor grote vernieuwingen met maatschappelijk belang. Door de hiervoor benodigde innovaties was de enige manier om in deze mededinging succesvol te zijn een sterke –vaak regionale- clustering van bedrijven en kennisinstellingen. Een mooi voorbeeld hiervan was opdracht tot duurzame gerobotiseerde ontmanteling van de betuwelijn in 2010 (deze variant was goedkoper dan het toen enig andere zinvolle alternatief, het doortrekken van de lijn tot aan Shanghai).

Verder vond er een omslag plaats in de houding ten opzichte van migratie: in de veelal vergrijzende ‘kern-landen’ van de EU was de relatief goed opgeleide en gemotiveerde instroom vanuit de jongere lidstaten meer dan welkom en hierdoor konden de universiteiten blijven groeien. Door de minder beperkende invloed van de afzonderlijke lidstaten nam ook de mobiliteit van burgers onderling sterk toe; hierdoor kwam nieuwe samenwerking tot stand. Zelf ben je hier natuurlijk een goed voorbeeld van door je verhuizing naar Aken. Gelukkig worden momenteel de instromende buitenlanders geassocieerd met extra competenties en niet alleen met zogenaamde ‘afwijkende’ culturen zoals een decennium geleden.

Een groot deel van de maakbedrijven in onze regio ten slotte maakten nog net op tijd de switch naar hoogwaardige productie die verknoopt was met kortcyclische en geindividualiseerde dienstlevering; dit bleek lastiger exporteerbaar naar lage lonen landen dan de voormalige industriele commodities. Vooral de koppeling tussen technologische innovatie en de groeiende zorgbehoefte is een groeimarkt gebleken. Dat dit vooral in onze regio succesvol zo is komt volgens mij vooral door ons organiserend vermogen in netwerken en de drive om dingen ook daadwerkelijk te realiseren in plaats van alleen maar erover te praten; wat dat betreft was het typerend dat de oprichting van het ‘Realisatieplatform’ in 2005 plaats vond op het stadhuis in Eindhoven en niet in Den Haag…

Het grootste gevaar dat ik nog zie voor de komende jaren is zelfgenoegzaamheid door het ontbreken van een concrete dreiging van buitenaf; nu de toetreding van Turkije vrijwel afgerond is en China vooral een groeiende afzetmarkt vormt zal het van onze politieke demagogen steeds meer fantasie vergen om ons collectief op te zwepen tot goede nieuwe daden. Als we maar niet in dezelfde fouten vervallen als het oude Romeinse rijk, ten onder gaand aan decadentie…

Wel, ......... , ik ga nu afronden; morgen is de jaarlijkse aandeelhoudersvergadering van de open source innovation factory in Maastricht en daarvoor moet ik me nog wat voorbereiden. See you bij de volgende TIM meeting en succes met de verhuizing,

.......................(TIM-7)

Brief 6.

Strijp, januari 2025

Beste .....................,

Er is inmiddels meer dan 20 jaar verstreken sinds de laaste keer dat ik je zag. Ik was je totaal uit het oog verloren, tot ik vorige week je foto in de krant zag staan van je benoeming tot algemeen directeur van de gezamelijke ziekenhuizen Eindhoven e.o., van harte gefeliciteerd.

In de tijd dat we elkaar niet gesproken hebben is veel gebeurd. Gek genoeg lijkt TIM 7 het startpunt van alles wat in de afgelopen 20 jaar is gebeurd. Ik denk dat we met z’n allen nooit hadden kunnen bedenken dat het zo zou gaan met Eindhoven. Trouwens als ik er langer over nadenk dan besef ik me dat we het er een keer gekscherend over hebben gehad samen met Peter (zijn achternaam weet ik niet meer..was te moeilijk)….MUSEUM EUROPE!
Nou we zijn er: in MUSEUM EINDHOVEN.

Het feit dat een aantal mensen vertelden dat in China in het kader van de vooruitgang 1 miljoen mensen werden opgepakt en ergens anders werden neergezet terwijl wij lagen te zeuren over 1 nestje vleermuizen die de verbreding van de A2 tegenhielden deed me toen al fronsen. We zijn te arrogant geweest; ons kon dat immers niet gebeuren. Nou ja het is dus gebeurd.

“Philips goes Asia” was volgens mij het eerste wat zich voordeed. De net afgeronde campus leeg, Strijp leeg, licht uit in de lichttoren, PSV opgedoekt……het leek wel een bijbelse exodus. Niet lang daarna volgde ASML, FEI en nog een aantal van die high-tech bedrijven. Toen DAF besloot zijn RX motoren niet langer meer in Eindhoven te produceren maar in India werd het lot van de regio volgens mij bezegeld.

Nou ja .......had het toch bij het rechte eind. Ondanks het feit dat de kenniswerkers van Philips en kornuiten allemaal vertrokken zijn, veert de economie weer op dankzij toerisme en ouderwets ambachtswerk. Eindhoven en omstreken is weer interessant voor de Japanners die met hun nanocamera foto’s komen maken van hoe het hier ooit was. Ik hoorde laatst dat ze van plan zijn om de DAF-fabrieken om te toveren in een pretpark, waar je in zelf in zo’n oude XF kunt rijden.

Het feit dat er nieuwe startups zijn met name in de metaalverwerkende industrie doet me goed. Dit is het bewijs dat wij toch kunnen opboksen tegen de zogenaamde hoge loonlanden.

Volgens mij zijn wij twee van de laatste deelnemers van TIM 7 die nog steeds in de regio werkzaam zijn. ...... zit weer in China, ...... ook, ....... in India, de universiteit is verhuisd naar Sjanghai dus daar zit volgens mij ........ Ik denk dat we eind 20ste eeuw te veel hebben geleund op high-tech en zijn vergeten dat ook de maak-industrie, landbouw en toeristische industrie hard nodig hebben.
Gelukkig staan we nu weer aan het begin van een economische groei van de regio Eindhoven. Ik hoop dat we geleerd hebben van het verleden en een combinatie vormen van alle soorten industrieën.

Nogmaals gefeliciteerd en ik hoop je binnenkort weer een keer te ontmoeten.

Met vriendelijke groet,
.................................

Brief 7.

Brussel, 13 januari 2020.

Beste .......,

In aanloop naar de reünie van onze TIM-7-club heeft ..... mij vanuit zijn volledig gerobotiseerde en gevirtualiseerde leefomgeving in Strijp-III gevraagd contact met je op te nemen.
Hij vraagt om een update van zijn Virtual Reality systeem voor senioren dat jouw Sony-Philips 3 jaar geleden op de markt gooide. Hij is de dansende Braziliaanse señoritas een tikje beu en wil eens wat anders. Voor het overige is hij er wel content over geloof ik. Hij hoeft nu tenminste zijn stoel niet meer uit om op vakantie te gaan en dat scheelt weer. Het enige probleem in zijn high-tech wozoco is geloof ik dat zijn bovenbuurman (onze ....., weet je nog) niets moet hebben van die virtuele onzin en het liever bij de live-variant van de Braziliaanse dames houdt. Daar zijn de geluidsisolerende voorzieningen aldaar niet op berekend begrijp ik van .........

Maar goed, ik kijk uit naar ons treffen. Ik herinner me nog vaak de debatten die we tijdens de training met z’n allen voerden en de nogal uiteenlopende regiovisie’s die we produceerden.
Wat waren we toen bang voor een industriële uittocht naar het Verre Oosten!

Door de revolte in China op het eind van het eerste decennium van deze eeuw en de daarop volgende lange periode van destabilisatie aldaar bleek dat niet langer het beloofde land. En de massale verplaatsing van productie naar Oost-Europa is ook uitgebleven. Door de exploderende olieprijzen in de periode 2005-2008 bleek het fenomeen “lokaal produceren” opnieuw te worden uitgevonden. Ik begrijp dat ook jouw club sinds die tijd decentraal produceert voor lokale markten, of ben ik daar abuis?

Overigens heeft ook de Europese herindeling van twee jaar geleden veel goed gedaan vind ik. Door het aantal staatkundige entiteiten van de Unie terug te brengen van 34 naar 14 is de zaak wel wat overzichtelijker geworden. Hoewel de Duitsers wel érg beteuterd keken toen hun land zonder pardon werd samengevoegd met Polen, Roemenië en Turkije! Schröder draait zich waarschijnlijk om in zijn graf.
Voor Nederland heeft e.e.a. wel goed uitgepakt, vind je niet? België hoorde eigenlijk altijd al bij ons, en door ons land uit te breiden met Luxemburg, Andorra, Liechtenstein, Malta, Cyprus en IJsland komt ook ónze regering nog eens ergens.

Wat ik jou nog wilde vragen is hoe het staat met de investeringsplannen van Sony-Philips in de Afrikaanse Federatie. Sinds die in 2013 is opgericht gaat het er op dat continent toch een stuk relaxter aan toe. De reden van mijn vraag is de volgende.
Zoals je weet is BOM-LIOF in 2011 omgevormd tot de contractpoot van het toenmalige ministerie van Economische Zaken in Den Haag. Verleden week kregen we eindelijk toestemming van het Europees Presidium om onze middelen buiten de EU in te mogen zetten, dus we zijn altijd geïnteresseerd in leuke opportuniteiten! Ik hoor het wel van je.

Ik hoop je over twee weken te begroeten en ben ook erg benieuwd naar de handel en wandel van de rest van de TIMmers. Zo las ik gisteren dat ....... is uitgeroepen tot Pan-Europese Speciesultan van 2020 en vernam ik van ....... dat ............ is toegetreden tot de Raad van Bestuur van MAN-VOLVO. Zo zie je maar weer…

Goede reis naar Eindhoven straks, en doe alvast de groeten aan Uncle Sam.

............................

PS:

Denk je eraan dat je US-dollars in Europa vrijwel waardeloos zijn? De koers van vandaag is 1 Euro tegen 5,87 US Dollar. Zorg dus voor voldoende ruimte op de US-creditcard.

Brief 8.

Valkenswaard, 20 december 2014

Hallo ........,

Ik ben een aantal malen bij de alumni bijeenkomsten van de TIMmers geweest maar heb jou helaas de vorige keer niet mogen ontmoeten.

Wij hebben tijdens TIM-7 regelmatig gesproken over vakmanschap, kenniswerkers en jouw passie om de lijntjes uit te leggen waarvoor destijds ook de TIM bedoeld was. Als ik daarover terugdenk moet ik constateren dat dat jou verdommes, excuse le mot, goed gelukt is.

Niet alleen is Eindhoven aantrekkelijk geworden qua architectuur en recreatie (dankzij ......) maar ook cultureel is Eindhoven ‘the place to be’. De band Piu Xiang staat nu zelfs met hun Nano-beat zelfs op nr. 1 in de Kazaa Top 50 en komt volgende maand weer optreden in het nieuwe culturele centrum, je weet wel aan de Witte Toren laan, waar de “Eindhoven landmark” staat te pronken.

Waar wij minder gelukkig mee zijn is het feit dat dit zo’n aantrekkingskracht heeft op studenten en technisch/innovatieve ondernemingen dat bijna iedereen een technische opleiding bij jullie heeft gedaan, met als consequentie dat jong, niet technisch opgeleid personeel een schaars goed aan het worden is. Ik moet mijn zoon ompraten om maar geen technische opleiding in Eindhoven te gaan doen. Hoe komt dat nou vraag je je af. Ik denk ook door jullie intensieve profilering van de TUE, met OGO en Kenniswerkers in de regio, zijn jullie in staat geweest om alle niet technische opleidingen te loef af te steken. Wij moeten als ......... nu zelfs Sales Engineers, Supply Chain and Procurement specialists en Financials gaan halen uit het Verre Oosten en het voormalige Oostblok.

Met andere woorden mijn complimenten, maar wij komen daar wel uit samen met ...... z’n geheel vernieuwde onderwijsaanpak en de instroom vanuit de 13e Mechbrig via .........

Wij zijn als ...... zeer te spreken over de samenwerking die wij met de TUE en TNO (......) een viertal jaren geleden hebben weten op te zetten. Samen hebben wij kei hard gewerkt aan een revolutionaire koeltechniek op basis van Cryogeen Magnetisme. ......... heeft deze techniek rendabel weten toe te passen voor de commerciele koeltechniek en zijn hiermee de eerste in Europa.

Een geluk bij een ongeluk heeft onze nieuwe Europese President vorig jaar het ook nog voor elkaar gekregen alle oude koelmiddelen (CfK’s) te verbieden in het kader van het Kyoto-3 verdrag waardoor onze koeltechniek zonder Freon in een keer leading is geworden. Hierdoor zijn wij in zeer korte tijd marktleider geworden in de Benelux en Scandinavie.

Door jouw lijntjes is het inderdaad een keer gelukt om concreet tot resultaten te komen waar ik het begin toch een beetje sceptisch tegenaan keek. Het ga je goed en hoop je snel weer te ontmoeten.

Groeten,
.....................

Brief 9.

Arnhem, 30 december 2010,

Beste ............,

Hierbij een korte terugblik vanuit het jaar 2010.

In 2004 waren we in de TIM groep bezield met passie en hadden we een ambitie voor de komende periode tot 2010.
Ik stond toen stil bij “samenwerken en vertrouwen”.

Nu in 2010 valt te constateren dat daar veel van terecht is gekomen; bedrijfsleven, kennisinstellingen en overheden hebben samen veel bereikt.
Er is een inspirerende drive tot vernieuwing op gang gekomen in Brabant en Limburg samen met de omringende delen van België en Duitsland.
Naast de bestaande en erkende sterke sectoren in Brabant: Kennisintensieve Maakindustrie, Kennisintensieve Procesindustrie, Human Health (Medische Technologie, Food en Farma) en de Creatieve economie zijn nieuwe verbindingen tussen de kennisvelden tot stand gekomen: Op de High Tech Campus Eindhoven en de TUE campus zijn door het samengaan van gedurfd ondernemerschap en grensverleggende onderzoekscombinaties nieuwe economische motoren ontstaan, waarmee de concurrentieslag met andere EU Top regio’s met succes kon worden aangegaan.
Ook de samenwerking met de Baltische speerpunten (St. Petersburg, Helsinki, Stockhom en Oslo) heeft geleid tot nieuwe impulsen, waardoor Europa de competitie aan kon met de VS en Japan.
Maar ook met andere landen in Zuid- en Oost Europa zijn (o.a via het MATEO project/Brabant samen met Catelonië, Lombardije en Zuid Bohemen) waardevolle en vaak spannende vonken overgesprongen.
Met de samenwerking is het dus wel goed gekomen.
Waar we in het begin te licht mee omgesprongen zijn is het vertrouwen. Wij als overheidsmakelaars dachten dat we dat wel even snel zouden fiksen: de Triple Helix laten ontstaan en voila het edele makel en schakel werk zou als vanzelf beginnen.

Dit was teveel van achter het bureau gedacht en bedacht. Vertrouwen tussen partners die elkaar nog weinig echt kennen ontstaat niet van vandaag op morgen.
Op zich is een ambitie, zoals die van het college van GS dat van 2003 tot 2007 de provincie bestuurde (“van denken naar doen”) prima, maar er is een flinke portie geduld nodig gebleken om deze ambitie ook echt te verzilveren.
Om dit te kunnen realiseren is een andere manier van denken nodig en de bereidheid om veel meer dan voorheen in dialoog te gaan met mensen uit het echte bedrijfsleven en met echte wetenschappers. Pas daarna is het mogelijk als overheden samen met de intermediaire partijen (de regionale ontwikkelingsmaatschappijen, de innovatiecentra en regionale ontwikkelingsfora als Horizon en REAP) tot verdergaande en diepgaandere allianties te komen.
In de tweede helft van deze bestuursperiode is door de overheden veel geïnvesteerd in trainingen voor de eigen mensen en in het laten ontstaan van ontmoetingsplaatsen met de andere actoren in de samenleving.
Daarnaast is het beleid veel transparanter gemaakt, leesbaar voor andere partijen dan overheidsmensen en veel meer gericht op actie dan voor heen.
Het vlot trekken van de innovatie ambitie van GS in 2004/2005 : Connecting Winners, Creating Winners en Enabling Winners heeft nog de nodige aanlooptijd gevergd voordat de motor op gaan kwam.

In de volgende bestuursperiode 2007 tot 2010 is al veel meer van onderop (regio’s, provincie’s, landsdelen, landen van de EU etc.) samengewerkt aan een vernieuwende aanpak, samen met het bedrijfsleven en de publieke- en private kennisbezitters.
De voorheen vaak zeer versnipperde inzet van de intermediaire (elke zich zelf respecterende regio had wel minimaal twee eigen uitvoeringsorganisaties) is omgesmeed in een gebundelde inzet richting kenniseconomie.
In deze nieuwe innovatiefora participeren bedrijfsleven en wetenschappers ook rechtstreeks. Dit is mogelijk geworden door het formuleren van een gezamenlijke missie en ambitie: de Top Technologie Regio in Europa worden.

Het resultaat is uiteindelijk zeer positief, gaande de rit is er echter heel veel geïnvesteerd door de voortrekkers. Dit ging in het begin samen met vele teleurstellingen, maar door te blijven geloven in de mogelijkheid tot diepgaande samenwerking en tegen alle kritiek in te blijven investeren in vertrouwen scheppen is het gelukt.
Wij zijn veel meer dan voorheen onderdeel van de scheppende kracht van de Europese economie. Het is alle energie en inzet waard geweest en het is bereikt met behoud van de eigen specifieke culturele eigenschappen. Europa moet immers vooral ook leefbaar zijn en niet alleen welvarend.
Het behoud van de natuurlijke en culturele waarden is dan ook een van de belangrijkste ambities gebleven.

Daarom ...... kunnen we met een gerust hart en met voldoening terugkijken, ook al heeft het veel meer energie gekost dan we in het begin konden vermoeden.

Het ga je goed ook in de jaren elf tot twintig van deze eeuw.

Groet,

.....................

Brief 10.

Wat verbeelding was en realiteit werd

Eindhoven, december 2010

Beste ..........,

Het was najaar 2004 toen ik mijn verbeelding aan de deelnemers van TIM-7 toevertrouwde. Jij was die vrijdagmiddag afwezig en daarom is het nu extra leuk om de beelden van toen aan het heden te koppelen. Kerstmis 2010, een mooi moment om te beschrijven in welke realiteit ik nu ben aanbeland.

Zoals je weet was ik steeds op zoek naar nog realistischer vormen van opleiden van jonge mensen in een nog contextrijkere omgeving. Ik wilde opleiden met meer op onze studenten toegesneden opleidingspakketten. Minder afhankelijk zijn van de conjunctuur omdat in slechte tijden de bereidheid van bedrijven om mede vorm te geven aan opleiden sterk afnam. In tijden van bloei was de druk op onze opleidingscapaciteit vaak onevenredig groot.
De oplossing leek me toen te liggen in een gezamenlijke verantwoordelijkheid van bedrijfsleven en opleidingsinstituut voor de aanvoer van voldoende gekwalificeerde en gemotiveerde beroepskrachten. De start van de realisatie lag bij TIM-7. Veel van de daar aanwezige jonge “opstomende talenten” voelden wel iets voor mijn gedachte en waren prima pleitbezorgers van mijn idee. Ook Daf was mede door jouw fantastische inzet geïnteresseerd. Juist daar beleefde mijn idee een vliegende start.

Mijn thuisbasis is Strijp-S. Aan de overkant van de Kastanjelaan herbergt ons oude techniekgebouw in prachtige grote appartementen talloze technische talenten die door toedoen van ........ zowaar regelmatig gebruik maken van de Phileas. Wij voelen ons prima op ons plaats zo vlak achter het oude laboratorium en temidden van zoveel ontluikende bedrijvigheid. Beroepsonderwijs heeft een metamorfose ondergaan. Als je hier rondkijkt zul je geen praktijklokalen meer aantreffen. Ik beheer hier een locatie van waaruit docenten en instructeurs studenten coachen en begeleiden binnen de bedrijven waar zij worden opgeleid.
Na een korte intake van de student waarin hij/zij na een reis door een virtueel land exact heeft kunnen aangeven wat zijn/haar goed en minder goed ontwikkelde competenties zijn en welke interesses zich sterk tonen, bepalen we een opleidingstraject op maat. Uit ons aanbod aan docenten en instructeurs worden de juiste mensen geselecteerd en uit het aanbod aan bedrijven wordt het bedrijf gekozen dat het beste bij het traject past. Vervolgens leggen we alles vast in een trajectplan. De bekroning op dit alles is het aanbod van een passende arbeidsplaats aan het einde van het traject.

Begeleiders verplaatsen zich en studenten blijven voor langere tijd op hun eigen plek. De opleidingsgelden die voorheen aan de scholen toekwamen worden nu verdeeld over scholen en bedrijven. De student regelt in overleg met zijn/haar begeleider aanpassingen in het traject, bijscholing en dieptetrainingen in ons centrum. Communiceren doen we middels onze polsmonitoren. Toetsing en examinering zijn vervangen door proeven van bekwaamheid die worden afgelegd in een contextrijke omgeving. Deze proeven zijn sterk competentiegericht.
De enorme uitval vanwege een gebrek aan motivatie bij de studenten is nagenoeg verdwenen.
Zwakkere studenten zijn steeds beter inzetbaar doordat de bedrijven hun functies in de dienstverlening en assemblage aantrekkelijk hebben gemaakt voor deze groep medewerkers. De nauwe samenwerking tussen bedrijven en school in een mix van werken, begeleiden, motiveren en perspectief creëren schept de ideale omstandigheden voor een goede beroepsvoorbereiding. Opleiden verloopt weer héél natuurlijk. De context is ons opleidingsveld.

Groeten van ......................

Brief 11.

Eindhoven, 20 december 2004

Hey .......,

Hoe gaat het jongen, in the world of refrigeration technology and shop-fitting. Verkopen ze nog a bit of is het net such a bloody mess als bij all ander companies. Op zich had die global warming een goudmijntje moeten worden voor you guys. Global warming, local cooling so te spreken. Maar ja met die economic crisis en die energy-net failures zullen ook dit type of systems wel little sold worden.

At Philips gaat het gelukkig very good. That is natuurlijk ook het advantage van onz global activities. In China zijn we na onze joint venture met Tsjeep Technologies de grootste leverancier van consumer goods geworden. As you know is China trend-setting nowadays and kent ook de biggest market on electronic goods.
In Europe and Turk-Europe gaat het plenty good met onz medische activities. Dejuvenation in deez area’s is big en die people worden er niet healthier op. Daarnaast is all the money bij the old people. Wat heel funny is, is dat die joung people zo little money hebben dat we all activities on consumer electronics gestaakt hebben in Europe en Turk-Europe.
In the States doet Philips Semiconductors het weer plenty good. Die Americans hebben zo many identity systems nodig dat wij na de deal met de American regering onz hele productie van ID-Cards naar de States hebben gemoved (went vanzelf off-course) en only in dat area all een turn-over van 10 B$ hebben. Production in Europe and Turk-Europe is anyway naar de States aan het gaan door de high subsidies van die regering daar. Die dollar is nu less than een tiende yuan en die workers zijn dead goedkoop. Het kan trafikken in de wereld, niet waar ...........
Onz Light activities doen het plenty good overal. Die latest tijd ook zeer good in donker Afrika en Argentine met die 24 hour economy established there door de Chinese. Ja als die eenmaal gaan invest dan is the fence van de dam. In onz area is er natuurlijk die power probleme maar op dit moment sellen we ook candles (made in USA) in Eindhoven area.
Kun je je nog remember dat die triangle Heerlen-Oost Leuven en Eindhoven zo important moest worden toen we de OKB (Oefenen-Kletsen en Beheren) course deden. Toen that ...... eenmaal Heerlen-Oost het kingdom had binnengebracht en die vlaanderen onder de realm had gekregen was it finished with de triangle. Dutch gemeentes can niet samenwerk it is dat simpel. Wij heb in Dutch-land just niet het good overheids systeem en that is niet anders now we are the fifty fourth State.

Gegroet en Regards
.....................

Brief 12.

Eindhoven, 11 januari 2015

Beste ........,

Weet je nog van mijn passie van zo’n tien jaar geleden. De wens dat het MKB de motor zou zijn van de economische ontwikkeling van de regio Eindhoven. Gelukkig kunnen we nu constateren dat het MKB niet alleen de motor is geweest voor de regio Eindhoven, maar dat daarnaast onze regio Nederland op het juiste pad heeft gehouden. Blij dat ze daar in Den Haag uiteindelijk toch in hebben gezien dat je het beste kunt investeren in kansrijke gebieden. Daar plukken we nu toch met zijn allen de vruchten van? Helaas kunnen we niet achterover gaan zitten. Want was er vroeger de dreiging van China en India, nu komt die uit Zimbabwe en Botswana, omdat ook China en India te duur werden. Wie had dat nu ooit kunnen voorspellen.

Persoonlijk ben ik er trots op dat ik bij enkele MKB bedrijven uit onze regio al zo’n lange tijd betrokken ben. Sommige waren vroeger heel klein en opereren nu heel internationaal. Wellicht hebben mijn adviezen hier ook aan bijgedragen. Enkele maken overigens nog steeds gebruik van de uitstroom van de 13e gemechaniseerde brigade. Daar heb jij toch wel een goede voortrekkersrol in gespeeld. Een initiatief om nog steeds trots op te zijn. Ik denk dat jullie chauffeurs, monteurs en bouwpersoneel inmiddels toch wel vooroplopen in kennis en kunde. Dit zal het imago van jullie toch wel flink hebben verbeterd. Heeft ...... nog steeds met de opleidingen te maken? Spreek je overigens onze andere projectleden of andere Timmers nog wel eens? Moeten binnenkort anders maar een keer een reünie houden. Het is immers al weer enige tijd geleden dat ik de meeste heb gezien.

Ben jij nog steeds gelegerd in Oirschot of geniet je van je pensioen samen met je vrouw. Gelukkig bestaat de AOW nog steeds of niet dan. Ik denk nog vaak aan het immense dorp dat daar in Oirschot staat. Het is er volgens mij alleen maar groter op geworden. Helaas zijn er tegenwoordig nog steeds vredesmissies nodig. Voor jullie waarschijnlijk nog steeds, ondanks alle risico’s, dankbaar werk. Zou het eigenlijk ooit veranderen, zodat er geen vredesmissies meer nodig zijn?

Wel vind ik het leuk om te zien dat sommige delen van de krijgsmacht nu ook commercieel zijn of ben jij het er niet mee eens dat zij de concurrentie met het bedrijfsleven zijn aangaan. Tegenwoordig spelen mijn kinderen met hun interactieve tv nog steeds ‘army Oirschot’. Fenomenaal spel is dat toch. Hebben die softwarelieden van jullie toch goed gedaan.

Met mij persoonlijk gaat het ook goed. Zit nog steeds, zoals je hiervoor al vernam, in de accountancy en bij hetzelfde kantoor. Ik hoor na bijna twintig jaar al helemaal bij het interieur. We zitten nu in het pand van onze voormalige buurman. Weet je nog waar dat is? Lang geleden zat daar die kabelonderneming ‘’UPC’’. Wat is die techniek inmiddels al weer verouderd of niet dan. Hadden we toen toch niet kunnen denken. Zo zie je maar weer, de tijd staat niet stil en ik hoop dat die ons beiden nog veel goeds gaat brengen.

Groeten,

.......................

Brief 13.

Eindhoven, 10 januari 2015

Dag ..........,

Hoe gaat het er mee? Ik heb maar gekozen voor dit ouderwetse medium van een E-mail en moest hem zelf nog intypen óók. De beeldtelefoon ligt er even uit en het voice gestuurde keyboard doet het ook even niet. Tja, kleine ongemakken zo kun je het noemen, je bent intussen vergeten hoe het vroeger ging..... De vooruitgang heeft in ieder geval ervoor gezorgd dat de nadelige gevolgen als RSI, nu tot het verleden behoren! Je ziet, mede dankzij het convenant tussen de ministeries van EZ uit Vlaanderen en Nederland, is de Nederlandstalige spraaktechnologie toch een eind verder gekomen. Even vreesde ik dat we allemaal Engelstalig zouden moeten worden om toch mee te kunnen.

Ja, dat convenant, dat toen ook de samenwerking tussen Eindhoven-Leuven-Aken heeft heel wat energie vrij gemaakt: vreemd toch dat enerzijds de bedrijven en kennisinstellingen ons toen lang vooruit waren, maar zij anderzijds toch niet zonder een consistente en coöpererende overheid konden. Weet je nog dat wij er toen middels een bliksemactie de nodige vaart achter hebben moeten zetten, om als overheid ons eigen boeltje op orde te krijgen? Dat is toch wel redelijk gelukt. Ik moet wel toegeven dat de kritiek en scepsis die ik ervoer bij mede-Timmers me wel heeft geprikkeld. Zoals ik verwachtte heeft de samenwerking wel de nodige energie gevergd, want zelden zijn we als overheden berekend om langdurig vast te houden aan een visie of missie. Onze Akense collega Thomas, memoreerde de vorige week in zijn afscheidsspeech dat buiten de aanpak van de Deltawerken en de Lissabonstrategie, waarbinnen de samenwerking van de toptechnologische Driehoek zo goed past, hem geen andere overheidssstrategie bijstaat die uiteindelijk geheel is doorgevoerd. Ligt misschien ook wel aan hem, hij is immers ook al 68 jaar.

Maar objectief beschouwd kenden beiden strategieën, ook een hoge sense of urgency. Immers nu de klimaatverandering meer blijkt te zijn dan een modekreet en gestaafd wordt met nieuwe wetenschappelijke inzichten, zijn de Deltawerken een permanente opgave. Zo ook de Lissabonagenda, die tot doel stelde om van Europa de meest concurrerende wereldeconomie te maken. Even leek het nog mis te gaan in het begin van de eeuw, zoals je je nog herinnert. Er werd te veel gepraat en te weinig gedaan....maar uiteindelijk is dat nog wel goed gekomen. Ook dat waardeloze rapport van Kok zette geen zode aan de dijk. Dat uiteindelijk een Belg uit Leuven ons moest redden, hadden wij arrogante Nederlanders nooit kunnen dromen.

We konden ook niet anders, vanwege de concurrentie uit het Verre Oosten. Opvallend trouwens, dat we toen de nodige angst hadden voor China, dat al lange tijd alweer veel te duur is, terwijl de concurrentie vooral uit Rusland, Vietnam en Afrika blijkt te komen. Ja, natuurlijk dankzij het oud geld uit Europa en de VS, maar vooral door een economische rekolonisatie middels het nieuwe Chinese kapitaal.

Uiteindelijk zijn we daar toch allemaal wel beter van geworden....behalve zoals gezegd het klimaat. Ja, wij in Europa en Nederland liepen en lopen nog steeds voorop met milieuvriendelijke en energiearme concepten en ook die technologie exporteren we dus nu ook langzaam maar zeker steeds meer naar achterblijvers, zoals de Verenigde Staten.

Ik ben echter het meest tevreden met het feit dat Nederland nu eindelijk gedereguleerd is. Vanuit de Haagse stolp had men toch een veel te eenzijdige kijk op de maatschappij. Dat onze nationale instanties moesten uitverkocht of opgedoekt worden evenals onze manier van werken, dat kon ook niet anders. Achteraf vraag je af hoe het komt dat ze ons regio's zo lang klein hebben kunnen houden en doen alsof zij alles bepaalden terwijl de beslissingsmacht al lang bij de EU lag!
Voor mij persoonlijk betekent bijvoorbeeld de overname van de NS door de Deutsche Bahn, dat ik eindelijk in goed en snel materieel tussen Heerlen en Eindhoven kan pendelen voor zover nog nodig en Zuid-Nederland nu dus ècht aangesloten is op het Europese hogesnelheidsnet, in plaats van via een omweg langs Breda of Arnhem. En laten we eerlijk zijn: naast snelheid, weten de Duitsers ook wat comfort is. De ouderwetse kop koffie is weer terug en de elektronische krant is altijd opvraagbaar!

Tja, even had ik gedacht dat ik vanwege de onbetaalbare benzineprijzen en het slechte, te langzame openbaar vervoer zou moeten verhuizen naar Eindhoven, maar dat is er toch niet van gekomen. Nee, begrijp me niet verkeerd, ik vind Eindhoven een te gekke stad geworden, zeker met de ontwikkeling van Strijp-S, waarheen ik beslist verhuisd zou zijn. Maar na al die omzwervingen en het vele reizen dat ik doe, voel ik me behalve een Europeaan toch vooral een Limburger. Enige regionale gebondenheid in deze inmiddels immense Unie van de 30 is toch nooit weg, immers daarin onderscheiden we ons van die andere machtsblokken Overigens zijn zij niet voor niets dol op deze regionale potpouri, getuige de grote aantallen waarin ze ons met name vanuit het Verre Oosten overspoelen.
Daarin had ...... toch wel gelijk: het toerisme is een goed tegenwicht gebleken, ook in termen van arbeidsmarkt, voor de toptechnologisch nummer 1, die we in de EU zijn!

Zo ik kap het nu af, want ik wil ook nog lekker een uurtje gaan trimmen in de heuvels, want ja sporten dat is nog steeds mijn passie.
Groeten en tot binnenkort bij een van de vele TIM-activiteiten!

je collega,

...............

Brief 14.

 

De lucht geklaard
Een luchtig onderwerp
De regio is lucht voor velen
Niet alles in de lucht houden

Eindhoven, 24 december 2010

Beste ........,

Een moment om te evalueren wat er voortgekomen is uit de in 2004 geformuleerde passie.
Ik herinner me jouw bijdrage in TIM7 - diep uit je hart – over de jongens met een kleurtje, (“groen” zei je altijd, om opmerkingen over discriminatie te voorkomen) – en je zorg over de a-sociale houding van de samenleving die het hen zo goed als onmogelijk maakte om de elementaire startkwalificaties te behalen door het ontbreken van stageplaatsen, het gebrek aan respect en daarmee het gebrek aan toekomst.
Ik was zeer onder de indruk van je engagement en de manier waarop je dat om wilde zetten, en nu omgezet hebt, in nieuwe onderwijsconcepten.
Dat gaf me destijds een belangrijke nieuwe kijk op de samenleving zoals ook anderen in TIM dat deden:
.... als globetrotter en China-kenner (wat vermogen mensen in korte tijd enorm veel, als ze en masse alles op alles zetten), en
de ontvangst bij Daf door ..... , de wereld waar niet alleen gedacht, maar ook hele grote dingen –ontzagwekkende, mij vrees inboezemende - vrachtwagens geproduceerd worden.
Dat was een echte eye-opener: in het hol van de leeuw horen en zien hoe daar omgegaan wordt met milieukwaliteit. Er was geen business met geluidsniveau te behalen, dus…

Een oude passie kwam weer bij me boven naar aanleiding van het af en toe wat eenzijdige gepraat over business en ongeremde groei in TIM. Het was leuk om te merken dat “luchtkwaliteit” ook anderen destijds aansprak in het forum over passies: een aantal van motto’s waarmee we onze zaak “betere luchtkwaliteit” aan “de pers” voorlegden, heb ik hergebruikt als briefmotto, met dank aan Esthers associatie-snelheid en kracht.
Ik ben op zoek gegaan naar een plek waar ik me voor het milieu kon inzetten, gedreven enerzijds door een zorg voor komende generaties en anderzijds door zorg voor de directe volksgezondheid.

Dat bleek niet makkelijk. Het milieu was uit de mode.
Uiteindelijk ben ik- al jaren politiek dakloos- in de politiek terecht gekomen, alwaar ik de lessen van DAF in TIM heb kunnen toepassen; heldere en zeer strenge Europese regelgeving, want anders is er geen “businesscase”.
Het eerste dat ik heb kunnen aanpakken waren de diesellocs van de spoorwegen. Het openbaar vervoer heette milieuvriendelijk te zijn. Dat gold natuurlijk wel voor de toen net ontwikkelde Phileas, maar het verouderde materieel van de halfhartig geprivatiseerde NS, stootte onverantwoordelijk veel roet, stikstof en andere aerosolen uit.
Dat is - min of meer snel - op de normering voor vrachtwagens gebracht, wat steden met grote rangeerterreinen zoals Eindhoven heel wat in luchtkwaliteit scheelt.

Tot ziens,

...............

Brief 15.

Eindhoven, januari 2015

Beste ....... ,

Leuk dat we elkaar vorige week tegen het lijf liepen in de Baron. We hebben nog even met elkaar staan praten over de toekomstbrieven welke we tijdens kerst 2004 aan elkaar schreven. Ik heb de mijne er nog eens bijgepakt en moet eerlijk bekennen dat het allemaal wat anders is gelopen dan ik destijds verwachte.

In het kort kwam het er op neer dat ik verwachtte dat de industrie grotendeels uit Nederland zou vertrekken en dat handel en dienstverlening de belangrijkste pijlers zouden worden voor onze economie. (Het scenario industrieel museum Europa). De elektronica-industrie zoals we die in en om Eindhoven kenden werd door mij gekscherend de textielindustrie van de 21e eeuw genoemd.

Gelukkig is bovenstaand beeld geen waarheid geworden. Het industriële landschap ziet er weliswaar volledig anders uit, maar van een algehele exodus is zeker geen sprake geweest. Wel heeft de langzame maar toch zekere beweging van enkele grote OEM’s uit onze regio, richting China en Amerika ertoe geleid dat er een regionaal zelfbewustzijn en actiebereidheid is ontstaan waarbij bedrijven, kennisinstellingen en overheid nadrukkelijk na zijn gaan denken over hun eigen kerncompetenties los van de behoeften van de grote “jongens”.

Dit zelfbewustzijn in combinatie met de aanwezige marketing en technologische kennis heeft ertoe geleid dat er veel nieuwe eigen productondernemingen zijn ontstaan die stuk voor stuk acteren op wereldniveau. De basis is breder geworden en het doet me dan ook deugd dat we internationaal worden gezien als de innovatiekraamkamer van Europa.

In tegenstelling tot het verleden is er nu veel meer sprake van evenwichtige en risicodragende samenwerkingsrelaties en zijn het vooral middelgrote en kleine innovatieve bedrijven die in staat zijn om te scoren op globaal niveau. Kennelijk is het, met de huidige concurrentiekracht en snelheid waarmee technologie zich ontwikkelt, niet meer mogelijk om in onze regio zowel grote high-tech bedrijven op te bouwen als te houden.

Ook het persoongebonden studiebudget waarbij bedrijven subsidie ontvangen op studiegerelateerde (loon)kosten, is een goede zet geweest. Kennisinstellingen zijn nu veel nadrukkelijker betrokken bij opleidingsbehoeften van individuele medewerkers. Ze zorgen voor niet alleen voor gekwalificeerde afstudeerders, maar zijn ook betrokken bij de invulling van opleidingsbehoeften gedurende de verdere loopbaan. Wist je overigens dat ........ hiervan de initiator is. Laten we hopen dat er na de fusie tussen het ministerie van OCW en Economische zaken nog meer ruimte komt voor dit soort initiatieven.

In de universitaire wereld zijn ook een aantal piketpaaltjes verzet. Ik sprak ......... onlangs. Zij gaf aan dat de nadruk in de universiteit vooral is komen te liggen op combinatie van kennis en kunde. Consequentie hiervan is dat Universiteiten meer industriegedreven onderzoek uitvoeren en dat funding naast participatie van industrie mede bepaald wordt door het aantal faculteiten dat betrokken is.

................ kwam ik een half jaar gelden tegen. Hij heeft de overstap gemaakt van Provincie naar de Zuid-Nederlandse Innovatie Alliantie, een intermediaire organisatie die is ontstaan na fusie van verschillende intermediaire organisaties. Hij is nu collega van Eric Duijsens. In navolging op de TIM-training waarbij gekozen werd voor een mix van industrie, kennisinfrastructuur en overheid hebben ze het project “industriële vlieguren” gestart. Het komt er in het kort op neer dat in samenwerking met bedrijven uit de regio een netwerk is opgezet van “goedgekeurde leerbedrijven”. Deze leerbedrijven bieden, in de vorm van stages, “industriele vlieguren” aan mensen uit overheid en kennisinfrastructuur. Van verschillende kanten hoor ik dat het wederzijdse begrip sterk is verbeterd en dat publiek-private samenwerkingsverbanden een stuk soepeler verlopen.

De belangrijkste ontwikkeling van de afgelopen jaren is volgens mij de opwaardering van creativiteit, cultuur en omgeving. Presteren en concurreren doe je immers niet op kennis alleen. ........ maar ook jijzelf waren hiervan de grote voorvechters. .....heeft de bakens in Eindhoven flink verzet. Zo is er fors geïnvesteerd in musea, kunst, natuur en recreatie en staat Eindhoven als lichtstad op de kaart. Of dit voldoende is weet is niet. Steeds vaker hoor ik dat Maastricht, als historisch en cultureel centrum met de Ardennen als achtertuin, wordt gekozen als woonplaats door kenniswerkers uit Aken, Leuven en Eindhoven.

Willen we onze positie als toptechnologische regio behouden dan moeten we iets doen aan de bereikbaarheid van Eindhoven. Zowel de tunnel onder de stad als de verbrede randweg hebben hun bijdrage geleverd maar zijn niet afdoende. Eigenlijk zou er een permanente luchtbrug moeten komen tussen de steden Aken, Leuven, Eindhoven en Maastricht. Probleem hierbij is echter dat er nog geen goed transportmiddel bestaat. De ontwikkeling van een “vliegende Phileas”, die zowel snel, schoon als geruisloos is, zou hiervoor een oplossing kunnen bieden. Laten we dit idee eens verder verkennen.

Al bij al is er de afgelopen jaren wel het een en ander veranderd. Ik ben benieuwd naar de ervaringen van onze andere TIM-ers. Laten we iedereen eens uitnodigen voor een pilsje bij de Baron. Ik bel je binnenkort.

Groet,

..........